We waren meteen verkocht toen we dit nummertje voor de eerste keer hoorden. Maar wat wil je, als het Neil Young-gehalte vrij hoog is… De vrij fragiele stem van Pauwel De Meyer, die ook de gitaar voor zijn rekening neemt, Koen De Gendt op de volklinkende contrabas, in combinatie met Sander Smeets op de piano, vormen een mooi geheel. Niks percussie, niks backing, en het hoeft ook allemaal niet! Het is prima zo.
Leun achterover, sluit de ogen en geniet in het lentezonnetje van deze meer dan rustgevende song. Bij dit nummer hoort ook een eenvoudige, doch sfeervolle clip, opgenomen in de opnamestudio. Kleine touch aan het begin van de clip die onze mondhoeken wat naar boven deed krullen: gewoon spelen mannen. En we beamen dit: gewoon spelen mannen, meer van dit!
Maar ergens, folkpopfan die we zijn, hopen we misschien dat Pauwel ook eens iets uptempo componeert. Geen loeiende gitaren of zo, maar gewoon in hetzelfde feelgood genre. Maar goed, dit gezegd zijnde, dit nummer krijgt alvast een duwtje in de rug van ons en hopelijk komt het terecht in een nationale playlist!
Francis Van Den Broeck