Midden in het landschap van je dromen (of zijn dat de Hoge Venen?) gieten MEK en Rosa Butsi een broos en breekbaar liedje uit in je oren. Verwacht geen vastomlijnde melodie of refreinen. Eerder is dit een windvlaag die je naar het warme zuiden waait, als trekvogels die de winter ontvluchten. Rosa’s hemelse stem vloeit wonderwel samen met het rauwere geluid van MEK, terwijl hun gitaren klateren. Americana, maar dan Belgisch. Belgicana, zoiets.
Het duo nam go south now niet op in een dure studio, maar in een gezellige huiskamer met een kop koffie bij de hand. Zo klinkt het nummer ook: ongedwongen en ongekunsteld. Een tikje te vrijblijvend zelfs, maar drie minuten lang nemen MEK en Rosa Butsi je mee naar een andere wereld waar al je zorgen wegwaaien in de wind. En dat is ook heel wat waard.
