Maite Louisa was vroeger één van de Zonen Met Vaders (jawel, dat mochten ook vrouwen zijn). Ze maakte toen al indruk op ons achter de toetsen en doet dat nog meer sinds ze haar eigen weg insloeg. Na (s)Mother en Haunting, krijgen we een derde single van haar te horen waarin haar elektrosound verder explodeert in loops, samples, synthesizers en beats.
Push Me schreef Maite Louisa nadat ze een moeilijke keuze had moeten maken. Tijdens deze periode kreeg ze een droom waarin een Venus-achtige figuur voor haar rapte. Deze rap werd vergezeld door een kinderkoor dat herhalend, als een vreemde mantra, de zin “push me open, push me open” zong.
“I wrapped
You up
Inside a fistful of dignity
Instead of holding, holding
I am folding, folding”
Het nummer gaat over twijfel en de tikkende tijd die duwt om tot een beslissing te komen. Maite bezingt de uitersten in dit proces: kalmte en bezinning worden afgewisseld met paniekerige gedachten, chaos en ‘zelfkalmering’. Om uiteindelijk te eindigen met een: “maybe, maybe one day…”
Een verre, gruizige noisy achtergrond draagt de prikkelende toetsen, waartussen tintelende bleeps oppoppen, terwijl de Nederlandse (die intussen al zo’n tien jaar ons Belgenlandje verkiest om er creatief te wezen) ons verleidt met haar melodieuze zang met knappe tempowissels in Push Me. De ene keer traag zwoel, daarna uptempo poppy, terwijl de elektronica standvastig door wervelt in synthpopsferen. De videoclip sluit daar perfect bij aan met verschillende lichtende beelden die letterlijk verrassend opduiken in de duisternis.
Je kan Maite Louisa live aan het werk zien op 7 juni in Herberg Macharius in Gent. Intussen werkt ze volop aan haar volgende ep.
Push Me is digitaal verschenen.
