Over Sonny Boy Williamson (1912-1965) werd bang gefluisterd dat hij een zoon van de duivel was. En dan zeker als hij zijn mondharmonica martelde: zij die hem ooit zagen spelen getuigen over de geur van solfer telkens hij in laaiend hellevuur het podium verliet. Niemand deed voor de harmonica wat hij deed, en dat van die geur van solfer hebben we verzonnen hoor, niet bang zijn.
Wees zeker niet bang voor Olivier Vander Bauwede: hij speelt op een mondharmonica maar niet die van de duivel. Al speelt hij verdomd goed. Weinig witten kunnen dat, som Toots en Jagger op en we zijn er bijna. Maar nog lang niet met dit, een stukje over Leander Vandereecken (gitaar) en Olivier Vander Bauwede die in Gent rondhangen rond en vooral in de Missy Sippy, een rootsclub waar Sonny Boy Williamson zich zeker thuis had gevoeld. En dit is de single die ze op 27 november voorstellen in het Gentse Trefpunt. Meeslepende blues die je zo meesleept naar februari, als ze hun eerste lp lossen.
De blues is niet dood en dan zeker niet in Gent. Leander en Olivier hebben bij ons weten geen last van overspelige vrouwen die ook nog eens hun hond afpakken maar dat geeft niet. Dat het goed is, zeggen we dan.
Leander: Website – Facebook
Olivier: Website – Facebook
