Hij is een DIY-Gentenaar. Na zijn opleiding als cinematograaf bij Narafi, hield hij zich bezig met muziek spelen als autodidact muzikant, componist, maar ook als schrijver van sciencefiction, fictie en fictieve fysica. Daarnaast is hij ook beeldend kunstenaar en maakt alle artwork bij zijn releases zelf. Hij heeft niet stilgezeten, Haviks Nest, want laat twee nieuwe tracks op de wereld los.
De godin die in de instrumentale track Goddess schuilt, maakt indruk. Theatraal, vol dramatiek, horen we zware drums en distorted gitaren in een knappe compositie. Ze laat een vuil, ruig kantje van zichzelf zien en bewijst daarmee dat ze te aanbidden is. Alle theatraliteit valt stil in een intermezzo van ruwe piano-akkoorden, waarna ze opnieuw losbarst!
Projection is dan weer helemaal gehuld in doomsferen. De intro bestaat uit niet veel meer dan een donkere drone, waarop metaalachtige slagen gegeven worden. En toch maakt dit een imposante geluidsindruk. Wanneer er trage drums aan toegevoegd worden, wordt het nummer met steeds meer zwaarte beladen. De synths die er in de helft aan toegevoegd worden, maken het geluid niet lichter. Een sobere tristesse wordt bovenop de steeds meer dreigende sound gelegd daarmee. Een instrumentale song die bijna 11 minuten lang blijft boeien.