Fievel Is Glauque wacht met hun aankomende plaat de moeilijke taak om het (volgens pitchfork onder andere) hoog aangeschreven debuut Flaming Swords minstens te evenaren. Zach Phillips en Ma Clement schuwen het experiment niet met hun blijgeestige fusie van jazz en pop. Een band die op een positieve manier zachtaardige fluitjes kan invlechten binnen gecompliceerde composities, verdient ons volledige vertrouwen. Niet ons nationalisme, maar de Belgische link dankzij zangeres Ma Clement doet ons steeds reikhalzend uitkijken naar elke nieuwe aflevering uit hun oeuvre.
Fievel klinkt als een non-binair cartoonfiguurtje. Gepakt en gezakt met een rugzak aan pretentieloze twijfel, huppelt Fievel, onwetend welk onheil om de hoek loert, vrolijk door een occult sprookjeslandschap. Beweging vraagt kracht, daar sloeg Flieveltje de bal mis. Een hamer viel pardoes op de harige knikker, een hongerklop was geboren. Met stuiptrekkende krampjes op jacht naar voedsel dus.
De zoektocht naar de perfecte smos gebeurt met vallen en opstaan, en brengt ons, als de nood het hoogst is, soms in de prutserige Panos. De perfecte smos wordt moeilijk gevonden, en eenmaal dat is gelukt leggen we, vanaf dat heugelijke moment, ons lot in de ambacht van de beste broodjesbeleggers. Broodje kaas, iemand?
Complexe songstructuren weken het broodje los met harmonische creaturen, en zoete zomerse mayonaise houdt de grillige groenten in balans. De jazzy smaken creëren ritmische variaties, en na een eerste smakelijke kennismaking draait de gekauwde substantie moeiteloos rondjes langs de toegeeflijke tong richting slokdarm.
Een zomers lunch van perfectie imperfectie voor fans van Stereolab, Khruangbin, BADBADNOTGOOD,….