Het is vijf juli, een gewone zondagavond en plots toch niet meer zo gewoon. Uit het niets zien we een video op Facebook verschijnen die net door ene Rudy Trouvé werd gepost. Toch maar eens even bekijken. En dan… WAUW!
Rudy Trouvé heeft net het eerste tipje van de sluier gelicht van wat ondertussen zijn Xste groep moet zijn. Voor het exacte aantal bands waarin hij al heeft gezeten, zouden we je naar Discogs verwijzen maar we vermoeden dat zelfs daar niet alles terug te vinden is. De nieuwste bijdrage aan de Belpop draagt in ieder geval de naam: Dino And The Chicks.
In de video zien we vier mannen met mondmaskers 2.0 een poppy feelgood nummer met een hoek eraf spelen. Omdat de gezichten van de heren bedekt zijn, duurt het dan ook niet lang voor een onderlinge wedstrijd zich aandient en we op de redactie namen beginnen te gooien om de vier muzikanten van een identiteit te voorzien. Het resultaat van deze ronde speculeren, kan je hieronder terugvinden.
- Bas: Stef Kamil Carlens
- Gitaar: Elko Blijweert
- Zang: Rudy Trouvé
- Drums: Jeroen Stevens
Dat het Stef Kamil Carlens op de bas is, is onmiskenbaar, niemand laat met zoveel overgave zijn vingers over een linkshandige bas glijden als hij. Dat Elko Blijweert aan de andere kant van het scherm staat, hebben we door het gitaarspel en de witte Les Paul, die we nog herkennen van zijn teneur bij de Tone-Zones, ook al snel door. In het midden staat vervolgens een gedaante waarvan we het stemtimbre en de minimalistische danspasjes maar al te goed kennen. Zonder twijfel Rudy Trouvé! Bij het slagwerk tenslotte lijken we er moeilijk uit te raken. Eric Thielemans? Mauro Pawlowski? Jeroen Stevens? Aarich Jespers? John Bonham die dan toch nog blijkt te leven en voor een anonieme carrière binnen de Belpop heeft gekozen? Ongetwijfeld volgende week meer daarover in de roddelboekjes.
‘Honey I’m a jerk, honey I’m a mess’
Wie wat vertrouwd is met de alternatieve scene van de jaren ‘90 zal bij het lezen van de bovenstaande woorden nu misschien al direct luidkeels Touch Me I’m Sick van Mudhoney aan het meekwelen zijn, maar het zijn weldegelijk de eerste woorden uit Gimme Time My Love Gimme Time. Een vergelijking gaat in geen geval op maar we wilden je het hersenspinsel van de redactie toch niet onthouden.
Tijdens het luisteren van het nummer zijn we, door de luchtige poppy sfeer, de basslides en het vrolijke gitaargeluid toch eerder geneigd om aan Graceland van Paul Simon te denken dan aan Mudhoney. Gimme Time My Love Gimme Time had volgens ons perfect op Graceland kunnen staan, tenminste als Paul Simon ten tijde van de opnames had geweten wat een octaver pedal en distortion waren.
In de clip, die volgens ons door Rudy Trouvé in goede oude DIY-stijl gemaakt werd, zien we vier doorwinterde muzikanten die blij zijn dat ze nog eens samen kunnen spelen en dat spelplezier spat er in de clip ook van af. Naast al dat moois om naar te luisteren, kan je trouwens op de achtergrond ook nog wat meegenieten van enkele werken van Stef Kamil Carlens die hij netjes in zijn Rabbit Field heeft tentoongespreid. Niets dan goeds dus!
Je gaat zonder twijfel deze vakantie tijd te over hebben; wij raden je daarom alvast aan om de oproep van de heren volmondig te beantwoorden en wat auditieve aandacht aan hen te besteden. Haast je dus snel naar Facebook, bij gebrek aan een video op Youtube, om het nummer op infinite repeat te zetten.
Wij hopen alvast dat de single een voorbode is van een album dat er snel zit aan te komen! Gimme Time My Love Gimme Time … Dat zullen we zeker doen heren, wij zitten ondertussen al aan onze tiende luisterbeurt!