We dachten in eerste instantie dat het nieuwe album van Sebastien Dessauvage, de man achter Zer0 れい, een grapje met ons uithaalde met een titel als Ronse, na Aalst zowat het achterlijkste gat van ons land (als we het eens heel grof mogen stellen). We kennen zelfs iemand die er geboren is en inmiddels naar Aalst verkaste, waarschijnlijk om in dezelfde sfeer te blijven.
Veel om te lachen is er echter niet als we het verhaal achter deze release ietwat kort en bondig samenvatten. Opkomen voor de collega’s op het werk bij een dictatoriaal aangelegde baas, er uiteraard zelf de dupe van worden en zonder enig woordje uitleg verplaatst worden naar een andere vestiging van dezelfde winkelketen, u raadt het al, naar Ronse, alwaar ze niet eens degelijk Nederlands spreken blijkbaar.
In plaats van er uiteindelijk mentaal aan onderdoor te gaan, die kans was reëel en gelukkig slaagde Dessauvage erin om uit de klauwen van de despoot aldaar te ontsnappen, bood muziek maken een uitweg. Zer0 れい verkende onderwijl al heel wat diverse genres, van dungeonsynth tot vaporwave. En ambient, al is de vorm op Ronse anders dan voorheen.
Ingehouden woede botvieren op de toetsen van een piano. Zichzelf onderwijl leren beheersen, de toetsen bijna strelen, soms kinderlijk naïef, soms ingenieus, om tot een aantal nummers te komen die dicht aanleunen bij ambient of elevator music. Tegelijk zitten de nummers te goed in elkaar om zomaar weggezet te worden als achtergrondmuziek. Of hoe een helse tocht naar en van het werk, met fiets en boemeltreinen naar het hol van Pluto om daar een stel boertige klanten van enig vertier te voorzien, toch kan leiden tot verwerking middels muziek die heel wat mensen zal weten te bekoren of louteren.
