Door: Kurt Van Camp
De band met de bijzondere naam (W) is het nieuwe muzikale geesteskind van Wederik, die je misschien al kent van onder andere Tribe, Blind Horny Toads of Bourdon Willie.
In maart presenteerde hij samen met KLANKMAN Sam (oa. Nagelbijter, And The Came Fall, SAHEL) een eerste single getiteld Hubert. Dit nummer trapt de ep in gang, waarna Val Bij Mij volgt. Dit rustige nummer vol echoënde gitaarlijnen volgt de soberheid die we eerder al hoorden in Hubert. De tekst blijft makkelijk hangen en is een kort luisterlied waarin ook de warme stem van Wederik weer een hoofdrol speelt.
Met de net gelanceerde tweede single Soms Wat Roze, Soms Wat Grijs tapt (W) uit een heel ander vaatje. Ditmaal een vrolijker deuntje, dat start met een 80’s klinkende drumintro. We noteren ook nog leuke electropop invloeden, een constant gedempt tikkende koebel en prachtig effectief gitaarwerk. De toetsen zorgen voor de inkleuring, net genoeg, zeker niet teveel. Het refrein is een echte oorwurm, waar we oprecht vrolijk van worden. Wederik experimenteert ook wat meer met zijn stem en andere geluiden, wat voor een andere dynamiek zorgt dan bij de voorgangers. De solo is heerlijk uitgesponnen en gaat daarna weer over in het refrein. Vergeet zeker niet de clip te bekijken!
Ooit bevat dan weer de donkerdere elementen uit de eerste twee nummers, gemixt met toetsen, elektro en stemgebruik uit Soms Wat Roze, Soms Wat Grijs. Voor de variatie zitten er enkele aparte overgangen in het nummer. Toch kent het een sterkte opbouw en verhaal. Meestal Niet brengt ons helemaal terug naar de eerste twee tracks qua stijl. Heel sober en ingetogen, maar met de nodige laagjes over elkaar. Zo leidt (W) ons terug naar Hubert (outro), dat ingetogen up-tempo begint. Het toetsenriedeltje zou Regi jaloers maken, maar gaat onmiddellijk over in een thema dat we eerder hoorden in Hubert. Dit instrumentale nummer sluit de ep op gepaste wijze af.
Met deze ep toont (W) dat ze als band meerdere paden kunnen betreden en dat ze de luisteraar op het verkeerde been durven zetten. De overgang van ingetogenheid en soberheid naar meer uptempo, zelfs catchy songs en weer terug zorgt voor een mooi evenwicht.