Wie het Belgische ambient-project Stratosphere een beetje kent, zal inmiddels wel vertrouwd zijn met zijn dromerige soundscapes. Enige tijd geleden bespraken we het album Cyclus (lees) en prezen we ook dat weer – terecht de hemel in. Maar Stratosphere is meer dan de ingetogen genialiteit van Ronald Mariën. Hij is de vaste geluidsman van Dirk Serries en producer van albums van een hele ris aan artiesten zoals Sitka, Ashtoreth, Hellstorm Of Flaming Nothingness, Distant Fires Burning en Misantronics. Mariën neemt graag jong talent onder zijn vleugels en helpt ze verder ontwikkelen. Zo ook met Samatha, het project van de Limburgse muzikant en fotograaf Gert Stockmans. Samen namen ze het bijna magische album Merging Spheres op.
Merging Spheres bestaat uit zes nummers die aanvoelen als één uitgestrekte ambient jamsessie. Op een enkele uitzondering van een kleine vier minuten na, zijn het allemaal lange, harmonieuze en dromerige composities die langzaam door de kamer kabbelen. Op zich is dit natuurlijk niet verrassend voor wie vertrouwd is met de muziek van Stratosphere maar er is toch een klein verschil te merken met Ronalds solowerk. Tracks I en II klinken lichter en serener dan de werken op Cyclus en zijn perfect bruikbaar bij een meditatiesessie. Merging Spheres is over het algemeen wat minder donker en slaagt er vaak in om de luisteraar een gevoel van innerlijke rust te geven.
Ook Samatha is ons niet onbekend. Hij bracht eerder een mooie samenwerking uit met First Snow of The Year (lees) en releasete kort daarna een boeiende single. De synths van Stockmans lopen ook deze keer weer in perfecte harmonie met de drones van Mariën. Het is moeilijk om te zeggen welke van de twee artiesten welke sounds produceert maar natuurlijk is dat ook alles behalve nodig. Track IV is een tien minuten durend epos van drones, soundscapes en ‘kabbelklanken’ waarin beide projecten perfect in elkaar smelten tot een heerlijk warm aanvoelend geheel.
En zo sleurt dit album zich gezapig naar het einde toe met nog twee minzame stukken muziek. Albums als deze dienen als welkom tegengewicht in deze jachtige en soms brute wereld. Het is heerlijk om ’s avonds thuis te komen en deze muziek door de huiskamer te horen galmen. Ogen dicht, diep in- en uitademen en je laten meevoeren langs de grens tussen droom en werkelijkheid. Dat is waar dit album ronduit perfect voor is.
Maar er is meer. Beide artiesten hebben ook besloten om een soort remix-album van Merging Spheres uit te brengen, genaamd Slowly Merging Spheres. Dezelfde tracks, nog trager, nog dieper en nog verslavender. Beide zijn absolute aanraders voor elke fan van ambient.