Net uitgegeven door de Sloveense independent Monlee Records: het nieuwe album van Repetitor. De kans dat die naam u iets zegt is zeer waarschijnlijk klein. Dit Servische trio probeert al een tiental jaar het mooie weer te maken op de Balkan met iets dat het midden houdt tussen garagerock-uit-het-boekje, opgejaagde post-punk en stoner. En met succes, want in de onderscheiden ex-Joegoslavische republieken mag de band uit Belgrado populair heten.
Gde ces (Where will you go?) heet het derde album van de band. Medio oktober uitgebracht. Abstractie makend van het impermeabele Servisch waarvan het trio zich consequent bedient, klinkt dit nog lang niet zo gek. In de eerste helft van de gevarieerde plaat springt vooral het uitbundige titelnummer er uit. Klinkt een beetje als L7, zij het in een (fors) opgepoetste versie.
De productie mag gerust een minpunt(je) heten wegens net iets té glad. De grootste weerhaken botsten in de studio kennelijk op een veto en haalden de schijf niet. Een minder gepolijste sound had gemogen en had de raw power van de band een stuk beter in de etalage gezet. Als je je spiegelt aan The Stooges, Bikini Kill en Nirvana dan mogen er gerust een aantal onbestemde klodders aan die spiegel hangen. Denken wij dan.
Het interessantste van de schijf zit in de laatste drie nummers waar de band uit Belgrado zich net iets minder zorgen maakt over spelen met vuur en onbekommerd loos gaat in het drieluik Ako Te ikada – Beskraj – Ekspedicija . ’t Had wat meer van die explosieve orde mogen zijn om over de gehele lijn te boeien.
