Daar is hij alweer, de gitarist die sneller dan iedereen het ene na het album vol speelt. Over Mike Vest hebben we het, die met Lushworker één van zijn soloprojecten voorstelt. We gaan niet nog eens de lijst opsommen van alle bands, projecten en solo-exploten Vest waar de bezieler van is. We gaan gewoon vertellen dat hij met Sear een immens werkstuk aflevert, een noisy psychedelisch aandoend gitaarmonster van net geen veertig minuten.
Voor degenen die niet lang genoeg hun aandacht kunnen houden bij een stuk dat naar een dronegevoel neigt zet Vest er steevast een kort fragment op van een minuut of twee, zodat de mensen met een korte aandachtsspanne toch een idee krijgen van zijn muzikale exploten. Wij kunnen deze excursies wel heel goed hebben omdat Vest niet alleen een virtuoze multi-instrumentalist is, hij speelt alle instrumenten zelf op deze release, maar hij voegt ook heel wat variatie toe aan de sound, hoe bombastisch die ook moge overkomen.
Eigenlijk zou Vest eens mee moeten spelen, als hij het al niet deed natuurlijk, met Terminal Cheesecake. Wat Vest op albums als dit, deze is een gelimiteerde cassette op welgeteld veertig exemplaren, laat horen past namelijk wonderwel bij de overdonderende muur van geluid dat dit gezelschap uit Londen met een overdaad en geweld en liefde over ons uitstort. Wij zijn fan van die bende, als sinds eind van de jaren 1980. Nu u nog, of hou het bij deze West, die is ei zo na even goed.
