Twee weken geleden stond Janet Jackson in het Sportpaleis. In 1986 trad ze voorgoed uit de schaduw van grote broer Michael. Twee jaar later kwam een guitige 21-jarige actrice uit Melbourne, Kylie Minogue, bekend van de serie Neighbours, wereldwijd de hitlijsten bestormen met The Locomotion. 36 jaar later kon Janet maar 7.000 fans warm maken voor een optreden in het Sportpaleis. Woensdag gingen de tickets voor Kylie’s Tension Tour in ‘artist presale’ en na een paar uur waren er nog enkel troostplaatsen te verkrijgen. De voorverkoop via Live Nation en de gewone ticketverkoop op de dag van de release van Tension II werden zo totaal overbodig gemaakt. Dit zegt minder over Janet dan over Kylie. Kylie is een fenomeen dat decennialang alles heeft verwezenlijkt en vooral na een paar mindere jaren steeds succesvoller terugkeert dan ooit tevoren. Kylie is hot!
Het album Tension (2023) was een monstersucces dat haar dit jaar haar tweede Grammy Award opleverde. Kylie is ook de enige artiest in de geschiedenis die vijf decennia op rij een nummer één album heeft uitgebracht en tegelijk singles afleverde die de top10 haalden. Haar laatste twee platen, Disco en Tension worden steevast opgelijst in de top 7 van haar discografie en luidden de triomfantelijke terugkeer in van de meest succesvolle Kylie, die van de jaren 2000 waarin ze vijf briljante albums op rij uitbracht. Ze brengt nu voor het eerst een sequel uit met Tension II. Deze plaat zou wel eens het einde van een danstijdperk in haar oeuvre kunnen zijn, maar hierover zo meteen meer.
De vrees bestond natuurlijk dat deze 17de Kylie-plaat een doorslagje zou worden van de eerste Tension. De voorlopende single Lights, Camera, Action drukte die vrees meteen de kop in en is een onweerstaanbare joekel van een superhit. Na een paar luisterbeurten kunnen we alvast stellen dat de plaat ook niet meteen klinkt als de vorige. Ze straalt iets meer warmte uit en is prettig om naar te luisteren en heerlijk om op te dansen. De eerste 9 nummers op de plaat zijn gloednieuw en vormen een coherent en aangenaam geheel. Wat volgt zijn de vier vooruitgeschoven singles die tot een paar maand geleden eerder ‘stand alone’ niemendalletjes leken en nu ook weer de plaat geen meerwaarde opleveren. Kylie blijft op haar best als ze er alleen voor staat, de schare schrijvers rond haar even buiten beschouwing gelaten uiteraard.
In een niet zo veraf gelegen verleden leverde dit wel leuke nummers op met Dua Lipa en Jessie Ware maar de samenwerking deze zomer met Bebe Rexha en Tove Lo leverde een negatieve My Oh My op. Ook de nachtelijke country-uitstap met Orville Peck smeren we liever in met pek en veren. De solo dans met Sia is dan wel weer geslaagd en dat is absoluut het geval voor Edge Of Saturday Night, de ‘bangelijke banger’ met The Blessed Madonna. Kylie lijkt dit zelf ook te beseffen want ze moffelt deze nummers niet tussen de andere wat Tension II toch laat uitblinken. Hoezeer zal de toekomst uitwijzen want hoe gek het ook mag klinken, ook Kylie albums ondergaan een rijpingsproces.
Ons focussend op de 9 nieuwe nummers kunnen we al niet heen om opener Lights, Camera, Action die de 56-jarige Australische ‘Impossible Pop Princess’ opnieuw haar mooiste zelf laat zijn in een duizelingwekkende productie. Taboo is de al even dampende tweede dansvloermoordenaar met de sexy ‘un deux trois’ en de muziek die stilvalt om dan vol te hernemen. We trappen geen open deuren in als we stellen dat focussen op de teksten geen must is bij Kylie. Niet alle artiesten hoeven ook de wereld in vraag te stellen of af te rekenen met exen. Kylie liet met Disco ten tijde van corona electrodance primeren en dit zal de trilogie vervolmaken. Someone For Me is een heerlijke popsong met een erg hoge Fever-feel maar jammer genoeg ook met de onnodige autotune op de zang. Probeer het echter maar eens niet leuk te vinden, een onmogelijke opgave.
In Good As Gone horen we terug haar typerende zuivere stem en dan vinden we Kylie op haar best. Rekent ze hier toch af met haar in 2023 stukgelopen relatie? “I love the way you are gone” klinkt eerder a-typisch Kylie. Ze verpakt de boodschap echter in een onweerstaanbare kraker die doet denken aan Come Into My World. Het is overigens het enige nieuwe nummer dat de kaap van de drie minuten rondt. En hoe leuk is Kiss Bang Bang niet? Kylie zoekt de sterren op en prevelt zwoel en verleidelijk de titel van het nummer. Dit is zeker een nummer dat mooi kan uitpakken in een enthousiast Sportpaleis. “Meet me at the disco co co” klinkt het in Diamonds. “I see the diamonds in your eyes, we got it close to paradise”. Dit is een gegarandeerde grote hit in wording en we kijken nu al uit naar de clip. ‘Irresistible Kylie’ pakt uit!
We hoorden tot nu toe alleen vurige danstracks die zitplaats onwaardig zijn en met Hello lijkt Kylie daar nog geen verandering in te willen brengen. Dit nummer komt teveel binnen als een zusje van Padam Padam en kan ons niet echt bekoren, hoe swingend het ook weer moge zijn. We zijn dan al bijna uitgepraat als Dance To The Music weinig toelichting vergt. Dit is een pure popsong die meer teruggrijpt naar het ‘Spinning Around’-tijdperk en net daarom een hoogtepunt op de plaat vormt, ook al verrast ze ons niet. Dat doet ze op Tension II nergens en het was ook haar ambitie niet. Shoulda Left Ya is het negende pronkstuk op de plaat en beschrijft haar gevoel dat toch niet alles zich op de dansvloer afspeelt. “Losing my head, that is not what I came for, I shoulda left ya on the dancefloor.”
Tension II lijkt niet de impact te ambiëren van de twee voorgangers maar valt toch weer niet op uitschuivers te betrappen. Kylie gaf eerder al te kennen dat ze eigenlijk in haar hoofd plannen maakt voor een nieuw tijdperk in haar duizelingwekkende discografie. In de jaren negentig rekende ze met de platen Kylie Minogue en het fel onderschatte sterke Impossible Princess af met haar imago van Stock/Aitken/Waterman-product en ze zinspeelde recent op een terugkeer naar het geluid van Impossible Princess dat een indierockende Kylie liet horen. Laat ons toch eerst nog maar een paar maanden dansen en hunkeren naar een fenomenaal optreden op 1 juli.