De Brit Pete Burns laat zijn darkwavesound donkerder en kouder branden dan ooit. Met zijn soloproject Kill Shelter bracht hij net zijn nieuwe album Asylum uit, waarmee hij meer dan 40 jaar alternatieve underground muziek viert en daarvoor ook samenwerkte met een handvol enorm interessante gastartiesten.
Zo horen we Ronny Moorings (Clan of Xymox), Agent Side Grinder, Ash Code, Stefan Netschio (Beborn Beton), William Faith (The Bellwether Syndicate / Faith and the Muse), Valentina Veil (VV & the Void) en Antipole.
De tien tracks gaan in op verschillende interpretaties van het woord ‘asiel’ en belichten uitdagende thema’s als mensenhandel, huiselijk geweld, vluchten, desillusie, waanzin en verlossing.
Grimmige, repetetieve gitaren openen het album met Time Will Come, de drums vallen in en maken het nummer na enkele seconden meteen dansbaar. Een macabere dans, want de teneur is niet optimistisch.
Het broeierige nummer In This Place creëerde Kill Shelter samen met Stefan Netschiovan de Duitse synthpopact Beborn Beton. Daarin belichten ze de tragedie van mensenhandel en het daaraan gelinkte machtsmisbruik.
“Elk jaar sterven duizenden volwassenen en kinderen of worden vermist terwijl ze elders toevlucht zoeken. De statistieken zijn zowel hartverscheurend als ontnuchterend. Uiterst kwetsbare mensen worden voortdurend misbruikt door opportunistische criminelen. In This Place vertelt slechts één van deze vele verhalen”, licht Pete Burns toe. “Het donkere en dreigende karakter van In This Place wijkt absoluut af van wat mensen van mij gewend zijn. Ik heb heel nauw samengewerkt met Kill Shelter aan zowel het nummer als de video – het is een diep emotioneel nummer en moest met respect en gevoeligheid worden behandeld om de toon te krijgen. We wilden dat het zowel toegankelijk als tot nadenken stemmend zou zijn”, vult Stefan Netschio over het nummer aan.
En het mist zijn effect niet. ‘A rollercoast for a new beginning’, klinkt het in een synthpopsfeer die nooit eerder zo vergruisd, zo donker en inslaand klonk. Trage ritmes, synths die onrust uitstralen en vocalen die wanhoop en teleurstelling uitdrukken, terwijl de bittere spanning elke seconde toeneemt.
De lichte, prikkelende toetsen en de stem van Valentina Veil (VV & The Void) maken Queen Of Hearts een van de nummers het minst ‘zware’ van het album, hoewel de tekst daarom niet minder treft.
Wanneer we Buried Deep horen, herkennen we er meteen de inbreng van Antipole in. Samen slagen de heren er in de track te hullen in de donkerste tristesse, met gedreven ritmes en beklemmend sobere, bijna verstikkende zang.
The Room is er eentje (net zoals het slot A Shadow Of Doubt) exclusief voor de Europese release. De mystieke intro heeft een filmisch karakter, dat de hele track aanhoudt. Het knappe toetsenwerk, versterkt door de snijdende gitaarlijn… dit instrumentale intermezzo toont dat Kill Shelter niet altijd de bonkende duisternis nodig heeft om zijn talent te uiten.
The Necklace ft. Agent Side Grinder was het enige nummer dat we vooraf te horen kregen. Eentje dat het hele album wel goed vertegenwoordigt, want het nummer barst van urgentie, in een donkere energie. “De halsketting – The Necklace – is een metafoor voor het opbouwen van persoonlijke veerkracht bij het dagelijks omgaan met geweld en misbruik. We hadden een gedeelde visie voor zowel het nummer als de video en het was een samenwerking in de ware zin van het woord”, laat Johan Lange van Agent Side Grinder weten.
Inslaande ritmes en prikkelende elektronica voedt Feed The Fire. Ash Code drukt er zijn stempel op, wat we alleen maar kunnen prijzen, want de band triggert ons al even veel als Kill Shelter zelf.
In Cover Me ft. William Faith (The Bellwether Syndicate) wisselt van dansbare passages om naar zwevend refmectieve. Een sterke opbouw kenmerkt deze 4 min. 23 sec. durende bede tot hulp.
Urgent en dreigend meeslepend. All Of This ft. Ronny Moorings (Clan Of Xymox) heeft het beiden en klinkt rijkelijk opgebouwd. Moorings en Burns blijken een sterke combo te zijn!
A Shadow Of Doubt. De instrumentale schaduw die dit knappe album afsluit. In de lijn van het intermezzo The Room, maar in een meer gelaten teneur…
Met Asylum kaarten Kill Shelter en zijn gastmuzikanten niet alleen een actueel, prangend thema aan, maar bieden ze ook een mooi muzikaal asiel aan iedere (verloren lopende) donkere ziel… De interessante samenwerkingen leveren gevarieerde tracks op, waar Kill Shelter zijn stempel blijft in drukken. Een album om te koesteren.
Asylum is digitaal, op cd en op vinyl verschenen bij Manic Depression Records.
