Ooit studeerde hij architectuur maar al snel verkaste Jos Smolders richting elektronische muziek en het verkennen van de mogelijkheden van improvisatie en opnametechnieken. Dat resulteerde in heel wat solowerk, als lid van THU20 en als eigenaar van Earlabs waar oude opnames worden gerestaureerd en nieuwe gemasterd. Guido Nijs studeerde saxofoon en sinds 1999 is hij aan de slag om alles wat maar kan worden gedaan met een saxofoon, te onderzoeken. Koen Delaere is dan weer een schilder, wiens werk door Smolders en Nijs heel erg wordt bewonderd en hen inspireert.
Deze bewondering mondt nu uit in een album bestaande uit vijf stukken die eer betonen aan het werk van Delaere. Drie namen dus, waarvan twee de muziek maken en eentje met zijn schilderijen de aanzet geeft voor de muziek die Smolders en Nijs door het verkennen van Delaere’s werk hebben gecomponeerd/ geïmproviseerd.
Zoals Smolders meestal begint met zijn exploraties, gingen lange improvisatiesessies vooraf aan het vastleggen van de uiteindelijke nummers. Edoch, tegen zijn gewoonte in, drong het componeren en structureren van de stukken zich meer en meer op, waardoor de vijf nummers op dit album als volwaardige uitgeschreven composities onze oren bereiken.
Behalve Smolders en Nijs horen we in het nummer Dyarilide ook bassist Eric van der Westen en gitarist Aron Raams. Het zorgt voor nog meer diversiteit tussen de verschillende nummers, die ook los van dit nummer al meanderen tussen drones, jazz, ambient en electro akoestiek overgoten met subtiele veldopnames.
Als we de hoes bekijken, uiteraard een werk van Delaere, en nog wat meer werk opzoeken op het internet, kunnen we niet anders dan concluderen dat Smolders en Nijs Delaere’s kunst heel goed aanvoelen en er een heel mooie plaat aan hebben gewijd.
