Hannes d’Hoine die sommigen wellicht zullen kennen als bassist van o.a. DAAU, Dez Mona, Blackie And The Oohoos, Liesa Van Der Aa, Ellen Schoenaerts en zelfs met de zopas overleden drumlegende Tony Allen, heeft met z’n soloproject Jon Doe One z’n tweede album uit. Vorig jaar verscheen Small Numbers, waarop hij assistentie kreeg van goed volk als Elko Blijweert, Han Stubbe, Gert Wyninckx en Michaël Brijs. Nu is er dus Horror Vacui, waarop de gastmuzikanten beperkt blijven tot Sjoerd Bruil (Millionaire, Gruppo Di Pawlowski, Black Cassette en recent ook Sjors Bral) en wederom Jeroen Stevens (ook Gruppo Di Pawlowski, DAAU, I Love Sarah, …). Hannes nodigde het tweetal uit voor enkele conceptuele improvisaties die live op tape werden geregistreerd om na digitalisatie door hemzelf vakkundig te worden geknipt, geplakt en gemixt.
Het basisidee bestond eruit om de grenzen tussen instrumenten en elektronica te laten vervagen tot één organisch klinkend geheel. Volgens ons zijn ze in dat opzet alvast met onderscheiding geslaagd.
Karper opent met heerlijke staccato bas- of synthnoten die het gezelschap krijgen van in galm en delay badende ritmische elementen, die zowel uit een doosje als uit de ledematen van Stevens afkomstig lijken. Ondanks het frenetieke karakter is er in de productie voldoende ademruimte voorzien waardoor er ook een zekere rust over ons neerdaalt. Squarepusher lijkt het serieus op een zuipen te zetten met Ornette Coleman in Drunk Man Walking.
Het eerste échte rustpunt komt er echter met Float, waarin we daadwerkelijk drijven op zachte luchtkussens van basaanslagen en iets dat op een harp of een omnichord lijkt (maar we gokken toch op een gitaar van Bruil). Ritmisch zijn er enkel wat achteloze tikken en klikken die worden uitvergroot in het spectrum. Mooi. Ietwat nerveuzere tikken doen ons ingeleide naar Impact. In combinatie met atmosferische storingen en Afrikaans aandoende ritmiek neigt het naar een soort van dreigende onschuld.
IMPACT from Jon Doe One on Vimeo.
Arabesque heeft z’n naam niet gestolen, want die waterpijp was gevuld met goed spul zo blijkt; trippy track! Na deze doldwaze gekte komt het in duisternis gehulde Caved In als een onheilspellend rondwarend spook Horror Vacui afsluiten en z’n naam alle eer aandoen.
d’Hoine heeft met z’n kompanen een sterk staaltje sonisch experiment afgeleverd, dat door z’n zorgvuldige dosering en uitgekiende productie toch toegankelijk blijft voor minder geoefende oren. Een aanrader voor eenieder die weleens af wil stappen van dagelijkse voorgekauwde slappe radiokost. De plaatrelease die aanvankelijk gepland was op 28 mei in De Studio in Antwerpen, is nu verplaatst naar 20 augustus, het is in rood omcirkeld in onze agenda.
