Acht nummers op deze vinylschijf, allen tussen vijf en zeven minuten lang. Een beetje magerkes op het eerste gezicht. Maar vanaf de eerste noten weten we dat het niet om de kwantiteit gaat maar om de kwaliteit.
Wat een weelde van klanken, grooves en beats. The Garden Of Evil, de titel zegt het al. Donkere sadomasochistische ritmes gesteund door geselende soundscapes die het beste van wat we electromuziek noemen kan brengen.
Deze plaat werd niet gemaakt op een computer maar met wat sommigen old school keyboards noemen. Geen software maar hardware: synthesizers, drummachines en sequencers. En een mens achter de knoppen. Gin Devo, een deel van Vomito Negro die hier zijn laatste solosongs op ons los laat. Het is niet zijn eerste plaat die ons roert, maar deze Garden Of Evil mag je gerust episch noemen. Iedere track is een meesterwerkje, zelden zo een niveau gehoord die blijft hangen in ieder nummer.
Na vier luisterbeurten kunnen we van de helft van de songs zeggen dat het wereldnummers zijn. Amend is een track die we al kennen van een paar jaar geleden maar hier in een albumversie op plaat werd gezet.
Ons blijven vooral Bitter Tears, Momentum en Only For Moments intrigeren. Wereldklasse, met stip het beste dat Gin ooit schreef. Maar heel het album haalt een machtig niveau. Een plaat die in alle eindejaarslijstjes zou moeten voorkomen. Nu durven we hopen dat er een tour komt met dit album, want dit willen we voelen in onze knoken, we willen hierop de nacht in gaan en dansen tot de vroege uren.
Voor de vinyl zal je er rap bij moeten zijn, er zijn er maar 199 gemaakt. Te bestellen bij Poponaut of de betere platenhandel.
