“Muziek voor de introvert die constant gedrukt wordt in de oncomfortabele extraverte manier hoe de wereld werkt”, zo omschrijft de Deense singer-songwriter Emma Grankvist, of EEE GEE zoals ze zich laat noemen, haar muziek. Na haar succesvol debuut Winning uit 2022 stond de zangeres op Roskilde en sindsdien begint het ’thuis’ alvast hard te gaan voor de jonge zangeres.
Het zou ons niet verbazen mocht de jonge Deense met SHE-REX, het tweede wapenfeit, nu de rest van Europa veroveren. Opnieuw klinken de liedjes op het eerste gehoor eerder lichtvoetig, maar tegelijk hoor je melancholie, hoop en zelfspot. Dit is toegankelijke nordic pop, folk en country, met toch steeds weer een donker of sarcastisch kantje. De vrolijkheid van pakweg The Smiths zeg maar. En, neen, je hoeft nog niet naar een touw te grijpen. Dan mis je immers het mooie, intrigerende, soms wat iele en ‘eerie’ stemgeluid van EEE GEE, de sterke composities en de knappe melodielijnen met uitgekiende arrangementen, die de folky pop of poppy folk fijn kruiden.
Het album opent met de ultrakorte tongue-in-cheek titletrack die spannend begint, en heel abrupt eindigt, waarop meteen een eerste sterkhouder van het album volgt. Want School Reunion is meteen raak; héél poppy en catchy, vluchtig ook zou je denken, maar niets is minder waar. Stiekem toch een oorwurmpje.
En dan volgt Ghost House. Terwijl retro-beats en vervormde gitaren klinken, bezingt de zangeres haar ervaringen met ‘haunted dating’. Of hoe het toch nooit echt wil lukken met dat daten, en hoe die ideale match toch weer te goed om waar blijkt ze zijn. Muzikaal zit het erg knap in elkaar, en meteen is dit liedje ook een favoriet van ons. Het jazzy startende (search:) How to break up with a friend lijkt een logisch vervolg en klinkt erg moody, intimistisch, of zelfs ook intimiderend. Maar sterk!
Om te bewijzen dat het niet altijd kommer en kwel is, heeft de zangeres ook een andere handleiding voor ons in petto, eentje van troost: (search)- How to heal a friend; heel zomers, hoog gezongen, fijne keys, een koortje. En een vrolijk melodietje ook. “It’s not the end of the world your heart’s stil beating, the sun keeps burning”. Als dat geen mooie woorden van troost zijn.
Het bijzonder catchy Promise To Pick Up The phone is een emo-hit in wording. EEE GEE belooft de telefoon dan toch maar eens op te nemen. Dat gitaartje, die spokende keys, de sfeerschepping en dat frêle, breekbare stemgeluid van de zangeres. Oh, zo Mooi!
In New Years Ex ontwaren we zowaar een vleugje psychedelica, toch wanneer de verdwaalde gitaren weerklinken.En heel even deed het ons aan de recentste Spiritualized-plaat denken. Het geldt eigenlijk ook voor sommige andere liedjes op deze plaat, maar het sombere Did U Ever Love Someone had uit de pen van Steven Morrissey kunnen vloeien.
Bij de eerste noten doet Perfect 10 ons spontaan aan The Weather Station denken en net dan gaat de compositie een meer poppy toer op, en horen we daar die keyboard-lijn van Steve Windwoods Valerie?
More Than A woman, dat je misschien al kent, want één van de singles uit deze plaat, zou mooi passen op Young Americans van David Bowie, alleszins doet de zanglijn in het refrein ons spontaan aan Right denken, ook de klankkleur is er. Het is allicht een welgekomen toeval. Sowieso weer een sterke song op deze plaat. Zalige gitaarlijn ook.
Francis raakt ons niet écht en lijkt eerder op een intermezzo, maar met het afsluitende Space Anxiety, met hoog tearjerker-gehalte en dat mag, weet EEE GEE weerom te overtuigen. Een sterke afsluiter van een fraai album en opnieuw een sterke showcase van het kunnen van deze Deense zangeres.
Kopen, dit plaatje. En hou EEE GEE in de gaten!
