In 2020 brachten Sam De Bock en Patricia Vanneste (Sohnarr, Hydrogen Sea,…) onder de naam DRIFTWOOD het album Only Fighters Left Behind uit. Een ronduit indrukwekkende plaat met een intrigerend donker geluid. Op hun debuut klinkt het duo even pakkend als Massive Attack, Lamb of Tricky. Toch kunnen we hun muziek moeilijk triphop noemen. Het duo ontwikkelde een nieuw genre waar veel invloeden in samenkwamen. Om ons onbekende redenen (makkelijker vindbaar via Google?) hebben ze de twee O’s uit hun naam gehaald en gaat het duo nu verder onder de naam DRIFTWD. Ze doen dat met een nieuw verhaal en een tweede plaat.
Voor In Need Of Music werkten Sam en Patricia samen met drie top muzikanten uit Amerika: drummer/producer Joey Waronker (Atoms For Peace, Uitaïsta), bassist Tim Lefebvre en saxofonist Donny McCasilin die beiden meewerkten aan het meesterwerk Black Star van David Bowie. De drie toppers geven de nummers nog meer intensiteit.
Tijdens de albumvoorstellingen zal de band samenwerken met de drie Amerikaanse muzikanten en hun vaste band met Artan Buleshkaj op gitaar, Steven Van Gelder op drums en Sander Verstraete op bas en keyboards.
Maar terug naar het album. Dat klinkt opnieuw heel duister maar gaat toch een stuk breder dan hun debuut. Alles klinkt nog dat tikkeltje mysterieuzer en de melancholie en dreiging spatten ervan af. Vanaf het instrumentale openingsnummer I Am Weigthness worden we van onze sokken geblazen door zoveel subtiliteit en schoonheid. De Bock neemt ons mee in het gitzwarte titelnummer terwijl Waronker speelt met tempowissels en zo het nummer naar een hoger niveau tilt. Tijdens Child Of Water ontroert Vanneste ons diep met haar prachtige zang. Bonfire is zo’n melancholisch pareltje dat Tricky vergeten te schrijven is. Opnieuw speelt de band met een reeks tempowissels en sferen die diep onder de huid kruipen.
In The Sun Is Dead zingt Patricia met getormenteerde stem, de sax van McCaslin krijgt een prachtige hoofdrol. Van al die intensiteit moeten we even bekomen en dat beseft DRIFTWD blijkbaar ook want wat volgt is het wondermooie, ingetogen Morgane dat voor bijna zes minuten kippenvel zorgt. Cyclic Growth klinkt zo mooi breed als Lamb maar heeft ook weer zoveel knappe en verschillende laagjes. We gaan terug de donkere diepte in met het sensuele, gedreven en krachtige Alfie dat ons van de ene verbazing in de andere laat vallen. De intro van Land Of Riots hoort thuis op de platen van Sohnarr maar opent daarna tot een intense, pakkende song met aanstekelijke drums en een breed klankenpalet. Het album sluit sfeervol af met het rustige Erase waarin samples, de sax van McCaslin, de donkere stem van De Bock en de backings van Vanneste een prachtig geheel vormen.
DRIFTWD werkte met veel passie aan deze plaat en dat hoor je aan het kleinste detail. Een heel straffe plaat dus die zeker tot de beste albums van 2024 behoort.
DRIFTWD stelt het album, samen met de speciale gasten, voor op:
03/10 – Wintercircus, Gent
04/10 – AB, Brussel
05/10 – Wilde Westen, Kortrijk
06/10 – Trix, Antwerpen
10/10 – CCHA, Hasselt