De volhouder wint. Soms moet die wel een beetje geduld hebben. Teveel pushen is nooit goed, toch niet bij ons. Vandaar dat we pas nu het nieuwe album van Dragon Rapide in de cd-speler rammen. Het is namelijk heel flink van een band om ons adres te onthouden, zelfs al dateert het vorige album See The Big Picture (Freemount) alweer uit 2018.
We kregen toentertijd dat schijfje en wijdden er enige woorden aan. Geen idee meer welke, we kunnen de recensie niet meer terugvinden. Niet getreurd, onbevooroordeeld een stukje plastiek vol aangenaam kabbelende popliedjes beluisteren is nu ook weer geen helse straf.
Sylvain Dechet (gitaar, zang), Jimmy Brou (bas) en Pierre-Olivier Gustave (drums) zijn de leden van deze Franse band uit Clermont-Ferrand (in de Auvergne). Met zijn drieën houden ze de bezetting rudimentair en dat is ideaal om onvervalste indiepop en indierock te spelen. Dat is namelijk het hokje waar het trio zich het beste bij voelt.
Dat bewezen ze al op het debuut met een geslaagde versie van Never Be The Same van Built To Spill, een band waar ze ook muzikaal verwantschap mee vertonen. Net als met bijvoorbeeld Teenage Fanclub. Mooie liedjes zonder al te veel weerhaakjes, die toch net voldoende kracht hebben om niet meteen in de vergetelheid te verzinken.
Deze keer staat er opnieuw een cover tussen de eigen liedjes. Lost In Space van Aimee Mann namelijk, dat perfect binnen het kader van de rest van het album past. Leuke indiepop van begin tot eind, met zowaar veel meezingbare refreintjes die hun concerten kunnen opleuken.
Geen dagelijkse kost hier ten huize, al kunnen we dit soort albums zo nu en dan wel smaken, zeker als ze goed in elkaar zitten, zoals dit Mumbo Jumbo dat is.