Uit Brooklyn, New York komt het kwartet Clouds Taste Satanic opdraven met een album waarop slechts twee nummers staan. Uitgesponnen instrumentale stukken, dat dan weer wel. Prog, post, doom en psychedelica gaan hand in hand op beide nummers die zo als soundtrack kunnen dienen.
Het is een vertrouwd concept voor deze vier heren, die sinds 2013 al een hele resem albums op de mensheid loslieten. Zang vinden ze, en we kunnen hen geen ongelijk geven na het zien van Occult Hand Order dat besloot om de hele set wel te zingen en zo hun eigen muziek helemaal om zeep te hielpen (Sun denken we dat het was), overbodig. De riffs horen voor zich te spreken en voldoende spanningskracht te leveren om de aandacht van de luisteraar vast te houden.
Waar de muziek van Clouds Taste Satanic al van bij het begin filmisch van aard was, al blijft de core business altijd een vorm van metal die zweeft tussen Earth, Bongripper en Pelican, is het deze keer echt prijs. Of zo was toch de bedoeling want het is nu niet meer helemaal zeker of de post apocalyptische film met dezelfde titel als het album er daadwerkelijk komt.
Gelukkig trokken de muzikanten zich niets aan van deze domper op de mogelijke feestvreugde. Verder werken en er het beste van maken was en is de boodschap. Dan maar lekker nog wat meer freaken en de psychedelische toer op gaan besloot de band, en zo geschiedde.
De resulterende nummers, Collision en Reclamation, bouwen mooi op, met veel afwisseling qua intensiteit. Soms snel en lomp, soms bijna fragiel klinken beide episch aandoende stukken daardoor net boeiend genoeg om er de aandacht bij te houden.
Live zal deze band daar ongetwijfeld, ook door het volume, zonder moeite volkomen in slagen. Op plaat bijna.
BANDCAMP / INSTAGRAM / FACEBOOK
