Het Brusselse label Je m’En Fish haalde opnieuw enkele schatten boven voor de fans van de Belgische gothrockband This Vale Of Tears. Op het album Analecta vinden we namelijk 16 demo’s en promo’s terug die de band ooit opnam, vóór hun breuk in 2002.
Het album opent met Social Cindy, een nummer dat we zeker wel appreciëren. Alleen al omwille van het beeld dat een ‘sociale Cindy’ bij ons oproept, dat in volledig contrast staat met de bitterwrange vocalen in het nummer en de grimmig donkere synths, bassen en gitaar. Daarop volgen ook nog de vijf andere tracks, die reeds op de vorige geremasterde release 1994 Demo – 2022 Remastered (Je m’En Fish, 2022) verschenen. (Her)lees hier onze bespreking daarvan.
Higher Spirits dan: ‘mantrisch’ diepdonker gehum opent de track die nadien melodieus open bloeit met een drijvend ritme en theatraal gezang.
Zwaarder en donkerder klinkt End Of Reason, waarna lichtgevende details in Eyes Like Gun de knappe gitaarlijn flankeren. De zang klinkt jammer genoeg ondermaats in deze tracks. En – ondanks de grote fanbase van toen – is dat iets dat ons wel bij heel wat tracks toch wel stoort. Bij een aantal nummers geeft het net dat charmante nonchalante sfeertje, maar even vaak haalt het de kwaliteit van het instrumentale gewoon naar beneden. Bijvoorbeeld in het rockende Devils Night.
Waar het stemtimbre niet stoort, is in de predikende intro van The Liar. Waarbij de postpunk ritmes van bas en drum ons meteen meenemen langs een prominent catchy gitaarlijn. Eén van onze favoriete tracks!
“Life is not okay!” Het nummer Happy Birthday schreeuwt het op alle mogelijke manieren uit. Sarcasme dat hier wel groots neergezet wordt, want zowel vocaal als instrumentaal imponeert dit.
Helemaal anders klinkt het traag tintelende No More. Synthritmes poppen op, bubbelen langs de jammerlijke spoken words… In dezelfde lijn ligt Flame, dat onder invloed van beats regelmatig stevig openbarst in zijn duistere kantjes.
In het bijna volledige instrumentale Take Me By The Hand vallen de mooie synthlijnen op en de haakse ritmestoringen tussendoor. Bijna instrumentaal, want in de laatste minuut krijgen we toch nog een stukje zang van Tom Simons, dat hier best oké klinkt!
Er werd voor een sterke afsluiter gezorgd met My Distance. We horen emotioneel aangrijpende gitaar, prikkelende toetsen, maar ook erg natuurlijk drumwerk dat warmte toevoegt aan de track.
We hadden altijd al een vreemd, divergent gevoel bij This Vale Of Tears. Want ze wisten in heel wat nummers de essentie van melancholische gothrock te vatten en kregen er ons de dansvloer mee op. Anderzijds waren de vocals vaak een stoorzender. Maar er zitten hier dus wel weer een aantal tracks bij die ons vol nostalgie laten genieten. En voor de fans (en ze zijn volgens ons, echt wel nog met velen) is dit alweer een schoon cadeau voor hun verzameling!
De tracks werden geremasterd door Len Lemeire (Implant). Analecta is digitaal en op cd verschenen bij Je m’En Fish.
This Vale Of Tears / Je m’en Fish
