Hier is hij dan: het debuut van Maria Iskariot. De opvolger van de ep EN/EN gaan we die niet noemen, want muzikaal compleet anders en ook qua bandbezetting is het al lang niet meer hetzelfde verhaal. Wereldwaan is dan ook in feite de eerste worp van een band die in recordtempo bewees dat ze één van de meest energieke, en beste liveacts, van dit land zijn.
De oorspronkelijke kern van de band blijft nog altijd dezelfde: Helena Cazaerck en Loeke Vanhoutteghem, twee gelijkgestemde zielen die heil zagen in het combineren van de Nederlandse taal en punk. Noem het slam poetry in muziekvorm, of wat dan ook, feit is dat deze twee jonge vrouwen hiermee een genre op zich hebben uitgevonden. Via een zoekertje op het VI.BE-platform – soms gebeurt dat wel eens – botsten ze op Sybe Versluys (The Waltz, HYPER en zijn eigen soloproject Machines Are For Weirdos) en de Braziliaanse Amanda Barbosa.
Een superband die langs alle kanten klikt, werd geboren. Op het podium weten we dat al een tijdje, maar nu ook op plaat zo blijkt. Een energiek livegeluid omzetten op vinyl is niet zo evident, daarom trok het viertal in de richting van Arjan Bogaert. Deze Tieltse producer wordt wel eens de Vlaamse Steve Albini genoemd omdat hij er telkens in slaagt om goede livebands ook sterk te laten klinken op plaat en dat hoor je op Wereldwaan maar al te goed.
Maria Iskariot zijn geen wereldverbeteraars, maar ze willen de wereld wel wat schoner maken en dat doen ze naar eigen zeggen door een greintje hoop te vinden in de allesomvattende hopeloosheid. Niet dat ze moeilijke issues uit de weg gaan. Soms met een lach, nog meer met een krijs. Een aanpak die de gewezen winnaars van Humo’s Rock Rally 2024 en Sound Track 2023 reeds Europese faam opleverde dankzij de tour – en hun talent – met Tropical Fuck Storm.
Wie de band al een tijdje volgt, zal wel vertrouwd zijn met een flink deel van de nummers. Twee covers staan er zelfs op. Is dat niet veel? Neen, als ze op een originele manier gebracht worden. Jammer genoeg kunnen we het hem niet meer vragen, maar wees er maar zeker van dat Luc De Vos hun versie van Dat Vind Ik Lekker “de max” zou vinden. En dan is er nog Tijm, een Nederlandstalige versie van Tame van Pixies. Gedurfd, maar het werkt verdomd lekker.
Ooit omschreven we Maria Iskariot als een perfect geoliede rockmachine. Dat vinden we nog steeds, zeker als je dit album hoort, toch is het zo veel meer dan rock. Wereldwaan is rock die door merg en been gaat. Strak gespeeld en hysterisch apocalyptisch. Dat hoorden we reeds in de vooruitgeschoven singles Leugenaar, Waaromdaarom of het ronduit fantastische Witte Rook. Maar Maria Iskariot weet ook te ontroeren, luister maar naar Suiker. Hebben we nu één van de beste platen van dit jaar gehoord? Het zou zomaar eens kunnen…
Maria Iskariot kan je live zien op:
28/02 – Antwerpen, Trix
03/03 – Leuven, Het Depot
08/03 – Brussel, AB
11/03 – Brugge, Cactus
12/03 – Gent, Wintercircus
13/03 – Kortrijk, Wilde Westen
Instagram – Facebook – Spotify