Beter laat dan nooit, zeker als het een kwestie is van je dromen na te jagen. Die van Jo Huylebroeck was muziekmaken. Iets meer dan een jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met zijn muziek via de single Zeveneken. Opmerkelijk daaraan, naast de schoonheid ervan, was dat Jo debuteerde als late zestiger. Het bleek niet weer zo’n muzikant te zijn die na vele jaren nog eens de instrumenten van zolder haalde, wel iemand die zijn eerste stappen in de muziekwereld zette.
Een autodidact die zijn heil zocht in allerlei workshops en het pad – toevallig of niet – kruiste van enkele grootheden uit de Belgische muziekscene waaronder Gaëtan Vandewoude, de frontman van Isbells of Nicolas Rombouts, die zo onder de indruk was dat hij het debuut uitbracht op zijn eigen label MOKUHI sonorities.
MandarinesMandarijnen telt acht liedjes. Gezongen in het Nederlands en met teksten die iets te vertellen hebben. Jo ziet ze allemaal als songs die uitmonden in een soort van thuiskomen. Het zoeken naar jezelf en wie weet het vinden ervan.
Nederlandstalige muziek impliceert misschien wel kleinkunst als genre en hoewel dat beslist wel zo een beetje is, kan je de aanpak het best vergelijken met het latere werk van Talk Talk. Spaarzame klanken en dan weer bombastisch, wel uiterst gecontroleerd. Jazzy, maar toegankelijk voor iedereen gewoon omdat het bloedstollend mooi is. Soms rustig, dan weer iets meer energiek zoals in het swingende Zie Me Gaan, dan weer minimaal bijna neo-klassiek. Acht mooie liedjes die door de eenvoud – maar vooral door de pracht – iets vertellen over het leven.
Jo Huylebroeck: Website – Facebook
Mokuhi Sonorities: Bandcamp