Maakt geen hol uit waar ze vandaan komen. Uit Gent, maar nog eens: maakt geen hol uit. Ze hadden ook uit Californië kunnen komen. Zoals The Surf Teens of wijlen Dick Dale (al kwam die eigenlijk uit Boston). Want wat ze maken zijn soundtracks bij films die Tarantino nog gaat maken. Maar meer, veel meer dan dat.
Een song als Soul Gunner, zonder flippergitaar, daarin hoor je hun kracht: dit is een volwassen groep. Die klaar is om bij dageraad op te staan en daar misschien geen zin in heeft maar zo te horen wel.
En ze houden van films; opener en instrumentaaltje Qu’est-ce Que Vous Voulez is helemaal Ennio Morricone en Lee Van Cleef zal zo meteen de saloon bezoeken om je een kogel door je rotkop te jagen. En de onze.
Lowrider: rammerammeramme. De titelsong: mooi achtergrondkoortje. Mad Man: heel eerlijk want je hoort dat zanger Lou Lippens niet vanonder een zonsopgang onder een strand vandaan komt maar uit de Brugse Poort. Maar: geweldige song.
En dat zijn ze eigenlijk allemaal. Op één na, Smooth Failing, met flink wat uit de musical Hair in hun haar. Niet doen, jongens. Ga rammen.
Crooked Steps: er duiken dolfijnen op uit hun branding, blijven even als luchtschepen in de lucht hangen om dan weer te duiken. Maar duik niet weg voor hen. Ze zijn nu al goed maar enkel op weg naar nog beter.
