Na een half minuutje vocale inleiding, trapt de nieuwe Captain Kaiser kort en krachtig af met Drive. Er moet duidelijk wat van de lever en dat hoor je in tekst en muziek. “And I drive to escape, to forget until I drive into that crash.” De muziek klinkt als Foo Fighters, zanger Sascha Vansant is ontketend als de Dave Grohl van de Kempen. Niets om verlegen over te zijn.
Sedated komt als derde song en is één van de meer gevarieerde nummers van de vijfkoppige band. De brug neemt een stap terug en bouwt op naar een grande finale. In Goodnight wordt het refrein uitvergroot door te vertragen. “Hold on tonight.” Het is een truc, maar het werkt. Catch Light is een rustpunt op de plaat en kabbelt, maar vergeet te beklijven.
Champagne Handshake is thematisch misschien het lichtste nummer op de plaat, maar is wel het meest catchy van het pak. Doe ze nog maar eens vol. Boy heeft anderhalve minuut een eighties sfeertje om dan opnieuw los te barsten in de gekende grungy power-vibe, iets tussen punk en hard rock, daar waar de meeste tracks op de plaat belanden.
Met Goodbye eindigt de plaat – hoe toepasselijk is dat? – met afwisselend stevige en open passages. Er uit gaan met een knaller, dat wel, maar het blijft niet echt in onze oren plakken. Die oorsmeer daarentegen.
Tien nummers zijn gepasseerd en vaak hoorden we hetzelfde power-recept. Daardoor blijft de boodschap van de plaat, verwerking in een rouwperiode, helaas wat onder de radar. De doorbraaksingle horen we niet op dit album van de Captain, toch al het derde.
Misschien is het live helemaal anders en worden we dan wel weggeblazen door de power en energie die deze band hoorbaar in zich heeft. Dat checken we nog op één van volgende data:
15/09 – Trix, Antwerpen
12/10 – Café Café, Hasselt
30/11 – Charlatan, Gent
Website | Facebook | Instagram