In april leerden we zijn alter ego’s kennen, hij liet een single op ons los en kondigde een nieuw album aan. Met zijn soloproject Ahráyeph laat Raf (ex Crucifire en Ancient Rites) uit Leuven – in afwachting van dat aankomende album – nu een ep los. Om het wachten op dat volledige album te verzachten en het zwarte gat te vullen tussen het laatst verschenen album Heavy Like The Ancient Sun (2018) en het aankomende dubbelalbum.
Op Heaven No.7 laat hij vijf tracks horen, waarvan Raf de teksten en demo’s die hij had, niet op het aankomende album vond passen, vanwege de inhoud of omdat de muziek niet paste binnen het thema. Ondanks het feit dat we maar vijf nummers horen op de ep, is dit slechts een klein voorproefje van wat nog volgt omdat er behoorlijk wat diversiteit in klinkt. Maar alvast de bevestiging dat het vintage Ahráyeph-geluid niet bleef stilstaan én nog steeds even donker klinkt.
In de duister getinte uptempo-track The Breathing Room krijgen we een sterk gothrocknummer te horen, waarin de waan van vriendschappen en de eenzaamheid die daarop volgt, geschetst wordt in een melodieus donker klankkader. De stem van Raf klinkt moeiteloos, natuurlijk rauw. Een knappe sound!
Ook de titelnummer opent in hoog tempo. Heaven No.7 bruist van fijne synths, die zwaarte krijgen door de stevige gitaren, diepe baslijnen en de ruwfluisterende woorden. De hemel drijft op donkere wolken… Her True Image is de meest toegankelijke track, wellicht omdat hij in een warme postpunksfeer zachter klinkt. Nochtans beschrijft hij één van die harde levensemoties: de spijt voor een verloren liefde.
De knap gelijnde snaren en het drumwerk maken van Stale een track waarop we liefst niet stil hoeven te staan, met verwrongen synths in een ondertoon die dramatisch verontrustend klink.
Superspreaders slaat meteen een brug naar het virus dat zich de laatste maanden verspreidt en is wellicht de hevigste track die we ooit van Ahráyeph hoorden. Hij beschrijft deze zelf als “een onbeschaamde sonische en letterlijke brute en vernietigende sociaal-politieke commentaar op de huidige toestand van de wereld – en een groot westelijk deel ervan in het bijzonder”. In een chaotisch muzikaal anarchistisch sfeertje met roffelende drums, scanderende zanglijnen, vernietigend donkere ritmes is dit een sterk opgebouwde track, voorzien van een heerlijke portie theatraliteit. “Who is the virus?”
Een ep vol karakter dat met de temperamentvolle eigenheid van Ahráyeph een sterk progressief gothrock-staaltje aflevert. Heaven No.7 is digitaal verkrijgbaar via Bandcamp en scroll ook even door de merchandise-e-shop, want daar vind je ook knappe shirts bij deze Ahráyeph-ep.
