De zelfverklaarde muziek minnende jetset zal al enkele decennia bekend zijn met het werk van Steve Miller. Geruggensteund door warme lounge klanken werden ze rond de eeuwwisseling bediend van cognitief sinecuur gemaakte cocktails in de hipste bars van de dichtstbijzijnde steden. Zwoele neonverlichting die organisch door een statische ruimte beweegt waar er luidop werd opgeschept over de meest futiele prioriteiten. Lounge muziek vulde die ruimte hoofdzakelijk met nietszeggende, zweverige beats tijdens het ongezond nuttigen van veel te duur geprijsd eten, waar we kunnen vermoeden dat zacht aanvoelend wc-papier na afloop van de avond meer indruk naliet dan de hippe salonsound.
Weinig artiesten hebben de wereld van easy listening overleefd. Wij hebben hem leren kennen via een gesponsorde compilatie plaat van Supperclub (presents lounge). Een meester van de downtempo Ibiza scene die zoete, jazzy boventonen liet versmelten met melige dubinvloeden die al eens durfde scharrelen met atmosferische drum-‘n-bass. Denk aan sensueel overspel tussen Sade en 4hero die stiekem op een magische rots een verwend bastaardkind verwekten met de naam Simplicity 2000. Een getrainde vakman die mooi de grenzen aftast zonder ze te overschrijden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Belgische Sven Van Hees, die al twintig jaar halsstarrig blijft vasthouden aan een vergeten formule, weet Afterlife rustig mee te evolueren met de afgemeten mainstream. Noem hem gerust den Dirk Swartenbroekx van Groot-Brittannië.
Vasthouden aan één genre, zoals Buscemi aan latin, weigert Steve te doen. Getuige daarvan deze dromerige hulde aan ambient. Voortbordurend op, what’s in a name, Timelines 1 duikt hij ook deze keer de wonderlijk kleurrijke onderwaterwereld van James Camerons The Abyss binnen, althans fictief. Als luchtledige aquagym wordt er onderzees voortbewogen met een waterbestendige hoofdtelefoon. Een absorberende essentie van levendige verbeelding waar beweeglijke klanken vacuüm worden getrokken in een vochtig zakje hemelse geluidsgolven. Dit zonder dat het bevolkt is door een eenzame goudvis van de kermis.
Het is een plaat geworden voor wie een betaalbare en ontspannende duik excursie langs imaginaire zee creaturen aanlokkelijk vindt klinken, zonder er duizenden euro’s tegenaan te gooien. Een onwerkelijke reis langs witte stranden en azuurblauwe oceanen in de Balearen. Giet nonchalant een conisch cocktailglas vol met in ons voordeel gegoten alcoholmaten. Klap de strandstoel open naast de stoof, en geniet.
Facebook – Instagram – Website