“Nou Moe”, zou Guust Flater zeggen bij het beluisteren van de vier nummers op deze nieuwe boreling van 30.000 Monkies. Gelijk heeft hij. Voor een gewone sterveling is dit ding niet om aan te horen. Dit gaat vaker wel dan niet de pijngrijns voorbij.
Gelukkig zijn fans van noiserock alles behalve gewone stervelingen. Dat soort mensen is immers dol op dissonantie, hakkelende gitaren, sufgeschreeuwde strotten en totale a-muzikaliteit. Het is dan ook dat soort mensen dat spontaan zal beginnen kwijlen als deze Beringenaren hun sonische modder door de speakers laten knallen.
Deze Beringenaren laten er geen gras over groeien. Opener Honestly maakt meteen korte metten met de luisteraar. Geen intro, geen instrumentale opwarmer, geen lieflijk welkomstwoord. Gewoon knallen en brullen zoals we dat van hen gewend zijn. Deze track zwemt ergens tussen noiserock en sludge doom in. Het is log, brutaal, verwoestend en experimenteel, als een jazz-combo dat de verkeerde paddenstoelen heeft gegeten. Het slaagt er moeiteloos in de geoefende luisteraar mee te trekken in een spiraal van “waar de fuck zijn we met z’n allen mee bezig”.
En toch is er een rustpunt op deze vier-track. Integrity is een ambient-soundscape die een beetje aan dark ambient en dungeon synth likt. Geen nood, het blijft ongemakkelijk en weird, maar het wordt nog ongemakkelijker en weirder. Friendship doet een beetje denken aan wat Fantomas met soundtracks gedaan heeft. Ja, het is episch maar het blijft ronduit bizar. Dit zou de soundtrack bij een kettingbotsing kunnen zijn. Erg voor de mensen die erin zitten, leuk voor de ramptoeristen. Want geen toe, noiserockfans zijn toch een beetje muzikale ramptoeristen.
Passion rond het geheel in stijl af, met een vette sludge doom rand en instrumenten die niet meer weten waar ze zijn. Ergens kan je deze track vergelijken met funeral doom, zoals we dat kennen van Evoken of Ahab, maar dan op z’n 30.000 Monkies’. Geven deze mannen een genre om te spelen en je krijgt pure waanzin terug. Dat maakt van deze Limburgers wellicht de meest originele noiserockact op deze planeet. Ze klinken als geen enkele andere band. Ze doen niet aan normale muzikale structuren en ze slagen er keer op keer in om een gevarieerd geluid neer te zetten. In dit genre is dat zeldzaam.
Kortom, Honesty Integrity Friendship Passion is een krankzinnige plaat: moddervet, intens en ongenadig. Iedereen die Melvins of Unsane een beetje te braaf vindt, moet zich deze schijf aanschaffen. Extra punten trouwens voor de albumcover, die is helemaal perfect voor de eindejaarslijstjes. Nou moe!
Consouling Sounds / Bandcamp / Facebook