Oeverloos gemekker en gemaakte vrolijkheid, dat is waar wij radio mee associëren, zeker als we het eindeloze geleuter van de radio van onze buren moeten aanhoren van zodra we buiten komen en op ons terras zitten. Als de buurman dan ook nog eens op zijn ‘velooke’ kruipt op de rollen, in plaats van gewoon de fiets te nemen en een toertje te gaan doen langs bijvoorbeeld De Leie (dan kan hij er tenminste eens invallen), dan moet dat geleuter nog wat luider. Alsof we ook maar enige interesse hebben.
Dat radio, of iets wat er op lijkt, ook anders kan, bewijzen de diverse verzamelaars die het label Cherry Red uitbrengt rond allerlei thema’s of subgenres. Akkoord, soms overlappen er al eens nummers, of is het alweer datzelfde hitje. Bij radio is dat niet anders, daar is de menselijke inbreng, op het geforceerde lachen en de kip uithangen na, ook zowat nihil.
Dit keer gaat het om de afsluiter van een trilogie. Dit 1982-Screaming At The Nation werd voorafgegaan door de verzamelaars 1980-Brand New Age en 1981-All Out Attack. Samen behelzen ze de Britse punkscene in al zijn facetten in het begin van de jaren 1980. Punk, gothic, oi, hardcore, powerpop, postpunk, anarchopunk en puur pathetisch gewauwel, het staat er allemaal bijeengebracht.
Veel van de liedjes die passeren klonken toen ze uitkwamen heel wat heftiger dan nu. Toen werd er duchtig tegen de schenen geschopt met vernieuwende en geëngageerde muziek. Tegenwoordig klinken veel van deze nummers als poppy meezingers, wat niet wegneemt dat het steevast leuk is om dit soort alternatieve radio door onze boxen te jagen.
Het kruim der bands tekent opnieuw present, vergezeld van wat minder bekende namen die het ruimere publiek hoogstwaarschijnlijk niet zal kennen al is de kwaliteit van hun bijdragen net zo fijn als die van de gerenommeerde bands.
Oorwurmen zijn er onder meer van Infa-Riot (The Winner), Vice Squad (Stand Strong Stand Proud), GBH (Sick Boy) en Abrasive Wheels (Burn ‘em Down). The Damned, Theatre Of Hate, Drongos For Europe, The Ejected, The Varukers, het is maar een greep uit het ruime aanbod van 68 bands / nummers gespreid over drie cd’s.
Slechte nummers hoorden we niet. Alleen hier en daar eentje dat niet bleef of zal blijven hangen, hetzelfde als bij het betere radioprogramma allicht. Geen idee, we mijden de radio zoveel als mogelijk.
