Ook deze week terug Belgische topmuzikanten in onze Luminous Belge. Een soulvolle stem, sciencefictionblues, een energieke floorfiller, een sfeervol dansbaar electronummer en eenvoudige structuren. Deze week allemaal te ontdekken, artiesten van dienst zijn Aminah, Pascal Deweze, Thebou, Galine en Sander De Keere.
De Gentse zangeres Aminah laat haar tweede single Gramophone op de wereld los. Deze gaat gepaard met een fantastische videoclip in samenwerking met Permian Films, opgenomen in het grandioze Kunstencentrum Vooruit in Gent.
Achter de schermen werkte Aminah verder aan haar eigen sound. Over de nieuwe single zegt ze: “Gramophone vertelt over een persoonlijke strijd. Over die grote liefde die je toch moet lossen. Over het vinden van de de kracht om voor jezelf te kiezen.” Aminah beschikt over een zeer aangename vibe en met haar soulvolle stem blaast ze ons direct omver.
Haar langverwachte debuutalbum Changing Mood zal in 2022 worden uitgebracht bij het Belgische hiphoplabel Phatmark Collective.
In de beste sixtiestraditie trakteert Pascal Deweze ons met een single met een dubbele A-kant.
De sciencefictionblues How To Let Go gekoppeld aan een lentefrisse versie van de tearjerker The End Of The World. Yep, the birds keep on singing.
How To Let Go ontstond als een Noord-Afrikaanse trance riff en mengde zich met een New Orleans-groove, klanktapijten, verkapte synths, weirde gitaren en stemmetjes. Zo ontstaat er iets heel bevreemdend en redelijk dystopisch waaraan het moeilijk ontsnappen is.
Thebou is het project van de Limburgse Pieter Theelen en de West-Vlaamse Sander Boury. De eerste analoge synthesizers sloegen ze aan in Gent in de zomer van 2019. Uit de melodieën ontstonden nummers die ze hebben aangekleed met drumcomputers, vocoders, akoestische drum en hier en daar een klokkenspel. Pieter vindt inspiratie bij bands als LCD Soundsystem, The Knife, Hot Chip en Yesayer en zorgt daarmee letterlijk voor de vrolijke noot terwijl de duistere sfeer vaak van Sander komt, die zich laat leiden door meer etnische invloeden.
Met Always zet Thebou reuzenstappen vooruit. Op de debuutsingle was duidelijk te merken dat Theelen en Boury veel in hun mars hadden maar met deze track komen ze echt met een originele, straffe, eigen sound. Het nummer bouwt rustig op tot een energieke floorfiller. Dankzij het gebruik van een akoestische drum, spat de power echt van deze song af. Deze mannen zijn heel goed bezig!
Het is al een tijdje geleden dat we nog iets nieuws te horen kregen van Galine Kuyvenhoven en haar band Galine. In 2018 bracht ze haar sublieme debuutep Fabulae uit op Mayway Records. Het jaar daarop verschenen nog de singles Gravity en Riverflower en daarna werd het muisstil rond deze Gentse. Maar nu zijn Kuyvenhoven en haar kompanen Ester Coorevits (Noémie Wolfs, Jan Verstraeten), Wouter Vandersype (I Will, I Swear), Thomas van Caeneghem en Sven Sabbe (Momoyo) terug met nieuwe muziek.
Eind dit jaar verschijnt de tweede ep van Galine die de titel Lilith zal dragen. Team is de eerst single uit deze nieuwe ep die uitgebracht wordt bij Starman Records.
Het nummer gaat enerzijds over rivaliteit en over de eenzaamheid die bij een concurrentiestrijd kan komen kijken. Anderzijds vertelt het een verhaal van bevrijding en kracht voor diegene die beslist niet mee te gaan in een uitzichtloze competitie.
Team is een sfeervol, dansbaar electronummer dat je vanaf de eerste noten meesleurt.
Galine dompelt ons onder in een breed klankenbad dat dit catchy nummer perfect tot zijn recht laat komen. Blijkbaar heeft de korte pauze deugd gedaan want deze single is zeker het strafste wat we ooit al van Galine gehoord hebben. Benieuwd of de nieuwe ep vol zal staan met zo’n sterke songs.
De grens tussen klassiek, jazz, ambient, minimal en aanverwante genres is soms erg smal en bij Luminous Dash zijn we niet vies van een beetje crossover en de occasionele streep buiten de lijntjes. Zo kwamen we bij de debuutep terecht van Sander De Keere. Luisteraars van Klara hoorden Sander zeker al eens bezig tijdens het ochtendprogramma Ampersand en ook bezoekers van het Festival van Vlaanderen zagen hem al eens op een podium staan. Maar Sander De Keere is in eerste instantie toch vooral muzikant en componist van wat men in de volksmond ‘modern klassiek’ noemt.
Zoals de titel van het album al doet vermoeden bevat de ep nummers die opgebouwd zijn rond eenvoudige structuren die doorheen het nummer worden uitgewerkt, omgebouwd, gefragmenteerd, afgebroken en terug opgebouwd.
Eenvoudig betekent trouwens niet per sé makkelijk wat onmiddellijk duidelijk wordt in opener City Rush waarin De Keere een muzikale vertaling maakt van een drukke (pre-corona) dag in de stad. Auto’s razen voorbij, mensen haasten zich naar hun werk of zetten het op een lopen in de hoop hun tram nog net te halen. De stad is druk en luid en vermoeiend en dat geldt ook voor dit korte, explosieve nummer dat voorbij raast zonder achterom te kijken en zich een weg beitelt doorheen je schedelpan. Minimalistische muziek met een maximale intensiteit.
Sander De Keere levert met Primitive Structures een interessante plaat af die nog maar eens duidelijk maakt dat we in deze geformateerde wereld de opsplitsing tussen modern klassiek en modern tout court nu eindelijk eens achter ons mogen laten
Veel luistergenot!