Foto’s: Hannelore Dieleman
Wat doet een mens zoal op een druilerige dinsdagavond in Mechelen? Het oergezellige Kafee Zapoi binnenstappen, dertien treden naar beneden – opgelet voor je kop – de Keldr in.
The Wild Regrets mochten op invitatie van Customs openen. Hoe snedig en dansbaar Customs was, zo zacht en intiem waren The Wild Regrets. (Mooie groepsnaam trouwens – ontleend aan Morrissey’s idool Oscar Wilde).
Het akoestische duo Vincent Van Malderen en Mick Windey bracht in 2024 hun debuut uit en begonnen toepasselijk in de kelder met Down Below, waar de zenuwen duidelijk nog in de keel huisden. Dat beterde doorheen de set, met dank aan het aandachtige publiek dat niet scheen te malen over stijlverschil met de hoofdact. Too Sweet For Rock And Roll, deze jongens!
Waltz #2 (Elliott Smith) en Take This Waltz (Leonard Cohen) werden geëerd in hun Fake This Waltz, de stad Gent kreeg de honeurs in This Place. Terwijl De Keldr zachtjes volliep sloten ze hun set af met So It Goes, met de arpeggio gitaar van Windey en de velouren zang van Van Malderen.
Tijd voor Customs dan. Ongeveer een jaar na hun wederopstanding, rondden ze een cirkel van 25 concerten af, daar waar die begon, ondergronds in Mechelen dus. Een uitverkochte Keldr was er – het pintje in de aanslag – klaar voor.
Customs bracht een snedige set, afgetrapt met oudje The Matador pompend op een felle hi-hat en het nieuwe Regina van begin dit jaar, dat als een mantra in je hoofd binnensijpelde. Het nagelnieuwe Louder Is Better deed ook niet onder voor bijvoorbeeld Harlequins, op die snelle motownbeat. Songs schrijven dat kon Kristof Uittebroek al in 2008 en dat is hij blijkbaar niet verleerd. Er komt dan ook een nieuw album van Customs aan begin 2026!
Ook de albumtracks kwamen aan bod: Shut up, Narcissus is er één, Violence is nog zo’n heerlijke song, te goed om in de kast te laten liggen. Tussendoor kregen we de dit jaar herwerkte versie van Are You There? (uit Magik): een dramatische ballad ontvoerd op een niet aflatende ritmetrack, getekend door bassist Bart Sels en drummer Brecht Put.
Die nieuwe motor onder de kap geeft de band van Kristof Uittebroeck en Jelle Janse een extra energiestoot. Women & Children – de gitaren hevig onder de flanger – en Toupee sandwichten het nieuwere Bully en nogmaals integreerde het nieuwe werk naadloos in de set.
Voor het laatst speelde de band de naar hun hand gezette cover van The Weeping Song (Nick Cave), een wat atypische keuze vonden we dat, maar de set werd afgesloten met Rex, hun grote Afrekeninghit uit het album Enter The Characters, en een ode aan de nerveuze postpunk van begin jaren tachtig. Customs is klaar voor een nieuw hoofdstuk na een jaartje warmlopen, met enkele veelbelovende nieuwe nummers, een frisse injectie energie in de band en in de bestaande songcatalogus, zoals samengevat in de compilatie Act I, Scenes I-IV. Klaar voor Act II dus.
The Wild Regrets: Facebook – Instagram
Customs: Facebook – Instagram