‘Barsten’ en ‘voegen’… wat fijn om deze woorden te kunnen gebruiken in één zin en al zeker als het over die bijzonder fijne Club B52 gaat in Ernegem.
Het was snel duidelijk dat Dageist ondertussen een stevige fanbase opbouwde, want het zaaltje in Club B52 liep vol voor het elektro, new wave duo uit Lille. Het “French Anglais” van zanger Davide blijft charmeren en van bij het eerste nummer Common klonk zijn stem solide en zuiver. “I don’t care about what the say…” zweefde zwoel over de meeknikkende hoofden. Bassist Fréderic wist met zware baslijnen ieder nummer van diepte te voorzien. Knap hoe hij van het podium stapte tijdens In My City om de slome, perfect vertraagde baslijnen diepzwaar van tussen het publiek te laten klinken. Met het energieke nummer Lake Of Love daagden ze het publiek uit om te dansen, terwijl Vampire dat evenzeer deed met de melodieuze baslijn. Dageist bewees vanavond nog maar eens wat voor een knappe evolutie ze maakten in live-performance, hoewel de set naar het einde toe een beetje langdradig, te weinig gevarieerd leek te worden.
De heren Richard van Kruysdijk en John Edwards zijn nog zo’n postpunk-, new wave duo dat ons met Palais Ideal de laatste weken erg charmeerde. Uit Nederland brachten ze een vrachtje vintage-apparatuur mee en wisten ze ons met de eigthies synthklanken mee te nemen in een set waaruit blijkt dat dit steengoede muzikanten zijn. Het eerste nummer dat we hoorden is The Programme, eentje van hun pas verschenen Pressure Points.
Hoogenergetisch brachten ze heel wat nummers uit dat nieuwe album, waaronder ook het killere uptemponummer Context Collapse. Van de dralende synths die A State Of Confusion afronden, de ongelofelijk knappe Iggy Pop-cover Funtimes, tot het laatste nummer Invisible Eye: ze weten de typerende new wave ritmes knap te combineren met soms chaotische punkelementen en gierend snel gitaarwerk.
Over de eerste twee bands waren de meningen in het publiek uiteenlopend: de ene genoot enorm van het meeslepende geluid met afgebakende ritmes van Dageist, terwijl de ander meer aansluiting vond bij de meer pittige nummers van Palais Ideal.
Over darkwave-headliner She Past Away was iedereen het eens. Dit Turkse duo begeesterde het publiek met hun drijvende synthsound, voorzien van sterk elektronisch drumwerk en een stem die sentimentele duisternis door ieders hart joeg. We kregen ook al enkele nummers te horen uit hun nieuwe album Disko Anksiyete, dat zonet op 31 mei digitaal verscheen en vanaf 12 juli ook op cd en vinyl verkrijgbaar is. Een typerende eighties sound met een eigentijdse twist liet ons meedrijven in de nummers die één voor één instrumentaal rijk zijn. En toch stralen de heren een en al minimalistische soberheid uit in hun muziek en met hun charisma. Kille, holle blikken van beide heren en de typerende klemtonen die de Turkse taal rijk is, benadrukten dit nog meer en maakten het geheel mystiek mysterieus. Tot dat mondhoekje van Volkan Caner even omhoog gaat en je blik vult met verscholen warmte…