Geen uitverkochte Trix voor Alex G, maar wel toegewijde jonge fans, die al van vóór de deuren opengingen, netjes in de rij stonden om vooraan aan het podium dicht bij hun held te komen.
Momma mocht openen voor Alex G en dit met het fantastische derde album Household Names (2022) onder de arm. Etta Friedman en Allegra Weingarten vormen het hart van de band en nemen ook allebei gitaar- en zangpartijen voor hun rekening. Momma brengt je zo terug naar de jaren negentig van L7, The Breeders of Veruca Salt.
Ze openden met Medicine, een van de meest catchy tracks van Household Names, met Etta Friedman op zang. De band was duidelijk wat verlegen (of nerveus) en hield het bij strak gespeelde nummers. Als derde nummer kregen we Bang Bang, een nieuw liedje dat tijdens deze tour werd gelanceerd en live een wat potiger versie meekreeg dan de voor hun doen poppy studio-versie.
Bij No Stage nam Allegra Weingarten de zang even over en de fragiele partij ging wat verloren in de mix en het gitaargeweld. En dan volgden Lucky, Motorbike om tenslotte met het aanstekelijke Speeding 72 de korte set af te sluiten.
Op hun eerste optreden in België maakte het jonge Momma niet de grote indruk die hun derde langspeler wel maakte. Die is zó goed dat we hen graag nog eens terugzien voor een volle set in een fijne club ergens ten lande.
Tijd voor Alex G dan, in een ondertussen zo goed als volgelopen grote zaal van de Trix. Met een reuze versie van de hoes van God Save The Animals (2022) als backdrop kwamen de vier muzikanten het podium op: drummer Tom Kelly, bassist en rots in de branding John Heywood, Samuel Acchione op gitaar en frontman Alex G, kort voor Alex Giannascoli, een prille dertiger met negen platen op zijn conto en moeilijk in een hokje te passen. Zo zou ook live blijken…
Na opwarmertje S.D.O.S. (“God is my designer, Jesus is my lawyer”), gooide Alex G meteen Runner in de strijd, de single van zijn plaat die hem ook bij ons wat airplay opleverde. Het tempo werd hoog gehouden met Hope en No Bitterness waarin gitarist Samuel Acchione zich een eerste maar niet laatste keer liet opmerken, hier met een schitterende cleane gitaarpartij. In After Ur Gone hielden drummer – denk The Muppets’ Animal – Tom Kelly en Alex G een eerste onderonsje. Een sterke groep muzikanten bleek al gauw, die er schijnbaar moeiteloos in slaagde de complexe arrangementen van de laatste plaat overtuigend op het podium neer te zetten in een vrij traditionele rock setting en met weinig trucs in de mouwen verstopt.
De nummers bleven in sneltempo volgen en alle registers werden opengetrokken. Traag en onheilspellend in Judge en dan weer volop luid en stil dynamisch in Ain’t It Easy, heel wat heftiger dan de albumversie. Een melodieuze ballad in Mission en dan weer meer power in Kicker.
Een schijnmanoeuvre van Alex G door opnieuw de gitaar voor de piano te wisselen, maar dan fel uit te halen met de overstuurde oerschreeuwen in Brick. En weer schakelen naar de fluisterende vocalen in Blessing: “Everyday is a blessing, as I walk through the mud”, luidkeels meegezongen door de fans!
Werkelijk alle hoeken van de kamer, euh zaal, hebben we gezien in dit concert, want dan waren we nog maar op twee derde van de reguliere set beland. Die eindigde met dezelfde nummers als de recentste plaat, het persoonlijke Miracles op akoestische gitaar (“You say one day that we should have a baby, well, God help me, I love yo, I agree, yeah.”) en tenslotte Forgive: “Choose today!”, waarbij drummer Kelly zich nog eens goed liet gaan.
En na deze duizelingwekkende set hadden Alex G en co nog zin in een uitgebreide bisronde, waarbij de fans verzoekjes mochten roepen. Zes nummers kregen we nog cadeau van Mary, over onder meer Southern Sky en In My Arms om af te sluiten met Crab, een nummer van het debuut van Alex G met een saloon-piano intro en tienerzorgen: “Where you are, I don’t care, I just wanna be a part of something”.
Een fantastische band gezien die alles kan van americana tot indie en experiment tot wild geraas, genereus met 25 songs. In een hoog tempo werd met heel veel energie en spelplezier – en met een frontman die alle emoties en stijlen aankan – een masterclass in veelzijdigheid gegeven. Een blije, enthousiaste zaal kon er weer tegen, de druilerige Antwerpse nacht in.
Momma: Website – Facebook – Instagram
Alex G: Website – Facebook – Instagram
