Het was afgelopen zaterdag bijzonder gezellig ten huize Luminous Dash. De haard brandde, we kropen gezellig samen onder een dekentje en keken vervolgens, voorzien van warme chocolademelk, naar de herhalingen van Free Love Paradise. Kan het nog beter? Een mens zou al snel denken van niet. Omdat we echter voelden dat, al tijdens de begingeneriek, ons immuunsysteem met hoge snelheid reeksen bloedklonters begon af te vuren. In een poging zowel ons gehoor en zicht permanent uit te schakelen, besloten we maar eieren voor ons geld te kiezen en ons entertainment elders te zoeken.
Onze keuze ging uiteindelijk naar De Warande te Turnhout alwaar, in Club Kuub, de heren van Fake Indians en The Hickey Underworld de aanwezigen zouden verblijden met een avond van snoeihard, onvervalst gitaargeweld van eigen bodem.
Het waren die avond de Fake Indians die, met nieuwe plaat Inforock onder de arm, van wal mochten steken in Club Kuub. De Fakers stonden met vier op een podium, hoewel we mogen zeggen dat er in sé nog een extra Faker was buiten de spotlichten. Het was dan ook Raf Linmans die gedurende het optreden het visuele luik voor zijn rekening nam en de noisy lawine van de nodige live psychedelische projecties voorzag.
De band ging van start met nieuwe track CT-420. Al snel werd het duidelijk dat het merendeel van de set gericht zou zijn op de nieuwe plaat. Talk Radio, Dan Man, No House No Door, 27 Okay, … het ene na het andere nieuwe nummer beukte zich een weg door de zaal en wij konden enkel zien en horen dat het goed was. Aan bindteksten verspilde Fake Indians niet al te veel tijd. Het duurde dan ook tot het achtste nummer voor de woorden: “Hoi, wij zijn Fake Indians. Wij hebben een nieuwe plaat gemaakt. Die is daar te koop”, door de speakers schalden. Meer ruimte voor nummers dachten wij dan en daar maakte de band ook dankbaar gebruik van. Doorheen de set werd met Cheyenne, Lidl Fuks en Pleazze Me ook voorganger The Pest nog eens terecht in de kijker gezet. Noise, drone, psychedelica en zelfs voorzichtige noties van pop baanden zich een weg naar onze gehoorgang en wij genoten dan ook met volle teugen van deze heerlijke band en set. Na twaalf nummers hield Fake Indians het voor bekeken en was het de beurt aan The Hickey Underworld.
De band startte met een korte intro en trok dan meteen de set in gang met Zero Hour, niet geheel toevallig ook de opener van hun debuut uit 2009. Een symbolische daad? Wie zal het zeggen. Het was overigens in datzelfde jaar dat we The Hickey Underworld voor het eerst zagen spelen op Rock Herk. Dat een gevoel van jeugdsentiment ons meester werd, bleek dan ook meerdere malen doorheen de avond. De set was strak en explosief. De stembanden van zanger Younes Faltakh leken bij momenten wel voorzien van roestige nagels en de rauwheid en agressie droop dan ook van de set. We zagen overigens dat we niet alleen waren in ons jeugdsentiment. De band deed nummers aan van al hun albums maar we merkten dat het publiek toch voornamelijk los ging op nummers als: Mystery Bruise, Of Asteroids And Men Plus Added Wizardry, Future Words en Blond Fire van het gelijknamige debuut van The Hickey Underworld. Door de winterslaap van de band waren we kortstondig vergeten wat voor een geweldige band The Hickey Underworld wel was. De verschroeiende riffs waren er; de ijzersterke ritmesectie was er, de agressieve vocalen waren er en uiteraard waren we ook bijzonder blij om te zien dat ook gitarist Jonas Govaerts opnieuw van de partij was.
Wij besluiten met een welgemeende dank aan ons immuunsysteem voor deze heerlijke zaterdagavond met wat welgekomen jeugdsentiment!
We hebben je hieronder alvast van de nodige links voorzien om jezelf van de nodige tickets en releases te verzekeren.
THE HICKEY UNDERWORLD: FACEBOOK
FAKE INDIANS: BANDCAMP – FACEBOOK
CULTUURHUIS DE WARANDE: WEBSITE – FACEBOOK
