Gent, Democrazy
Minardschouwburg (13/02/23)
Icarus.fm vierde haar vijftienjarig bestaan met twee concerten voor de albumreleases uit de Belgische underground met Matterhorn Well en Mirek Coutigny. Het Gentse label heeft ook een maandelijkse radioshow (Icarus.fm) op Urgent.fm waar men met elektronica, modern klassiek, hedendaagse jazz, ambient, noise, improvisatie en experimentele muziek graag buiten de lijntjes kleurt. De gezellige Minardschouwburg werd het decor voor een Icarus-avondje met experimentele en avontuurlijke klanklandschappen.
Matterhorn Well bestaat uit Imre De Cauter en Matthias Dewilde. Het duo vlecht op hun debuutalbum Sketches For Francis ambientachtige improvisatiestructuren met gonzende cellovibraties (De Cauter) en Fender Rhodes-keyboard klanken (Dewilde).
De set startte ingetogen met langzame cellodrones die beetje per beetje ingekleurd werden met minimaal elektronisch gewiebel. Matterhorn Well creëerde een duister getinte geluidswereld met een hypnotiserend effect. De Cauter bleek tijdens haar cellospel in een soort minitrance te verzeilen. De zoemende soundscapes produceerden een ontspannende en vredevolle sfeer. Het geluidslandschap liet desondanks het verdovende effect op het publiek toch nog een minimaal spanningsveld los. Tijdens de laatste twintig minuten van het optreden werden de aanwezigen echt goed uit de realiteit gezogen in een diepe en verdovende luistertrip (indommelen was toegestaan). Na het luwen van deze opmerkelijke improvisatieset met elektronische en akoestische klanken, vertoonden de aanwezigen toch enige weerstand om zich onder een traag oplopende applaus terug in het nu te begeven.
Pianist Mirek Coutigny brengt met zijn nieuwste album Through Empty Landscapes And New Beginnings een echte groepsplaat uit. Hij bracht Jonathan Bonny (vibrafoon en percussie), Jolien Deley (cello), Klaas Tomme (bas, gitaar, hoorn en synths), Renaud Debruyne (drums) en Ella Vermeir (zang) mee voor de integrale voorstelling van het album. Wie dacht zich in een rustig kabbelende mengeling van elektronische pulsen en piano te kunnen nestelen was eraan voor de moeite. Aan de hoeveelheid aanwezige klankwapens op het podium werd al snel duidelijk dat er heel wat te gebeuren stond.
Coutigny startte met een rustige introductie van de nieuwe plaat. Aan het elektronische pallet van de pianist werden een resem gevarieerde melodieën en stijlwissels toegevoegd. Het gezelschap dompelde de toeschouwers onder in een weelderig klankspectrum met veel afwisseling. De nummers bewogen zich zowel doorheen melancholische, hoopvolle als weemoedige sferen. Coutigny liet met zijn dromerige pianorustpuntjes de artiesten (en ook het publiek) even ruimte om op adem te komen en de gelegenheid om instrumenten te wisselen. Vooral Klaas Tomme had het druk, hij had bijna armen en vingers tekort en slaagde er zelfs in om met zijn gitaarwerk de muziek enkele keren een heus rock-sausje te bezorgen. Ella Vermeir (Laele) verscheen als zangeres verrassend op het podium. Haar mooie zanglijnen tijdens enkele nummers produceerden een extra emotionele dimensie tussen de mish-mash van experiment en bombastische fragmenten.
Coutigny en zijn band speelden met passie en uitbundigheid. Hun samenspel klonk als een knetterende en avontuurlijke soundtrack met een warme nagloei. Na het concert stond de Icarus-Consouling tandem klaar om de geïnteresseerden te bedienen met vinyl (en cd). We lieten ons met plezier verleiden voor een herinnering aan deze mooie en geslaagde muziekavond in de goed gevulde Minardschouwburg.
