“Het is zot”, meer kon een emotionele Fenne Kuppens niet kwijt toen ze het dolenthousiaste publiek in de AB aanschouwde. Met deze show sloot Whispering Sons een hoofdstuk in grandeur af. Na de goede kritieken die Image kreeg, kwam de band plots in een stroomversnelling terecht waardoor ze dit jaar op de allergrootste podia stonden, van Cactus Festival tot Werchter. Overal stonden ze wel ergens, net als in de Belgische clubs die één voor één in recordtempo uitverkocht raakten. In de AB bracht de band een geweldige mix van oude nummers (Insights en Wall), het beste uit de eerste plaat en een resem nieuwe nummers die aantoonden dat de band al vlijtig bezig is met de tweede plaat. De nieuwe nummers lieten alvast een nog meer gelaagd geluid horen, en was het zonneklaar (nou ja) dat de songs van Whispering Sons altijd wel een duister kantje zullen hebben. Geen enkele band slaagt er zo sterk in om angst en schoonheid te combineren, hetgeen we zagen in de uitverkochte AB was dan ook groots. (Didier Becu)
Fotoreportage Karim Hamid
CTM
Whispering Sons
