Met een verleden in bands als Team William, Intergalactic Lovers en The Van Jets is Floris De Decker zelf een Belpop-icoon. Tegenwoordig maakt Floris solomuziek als Floris Francis Arthur met als (voorlopig) hoogtepunt zijn prachtige tweede plaat Little Did I Know. Op 22 oktober inviteert Luminous Dash hem naar Kafee Zapoi in Mechelen en op 25 november in de Missy Sippy in Gent. We vroegen aan Floris wat zijn favoriete Belgische platen zijn….
dEUS – In A Bar Under The Sea
Mijn eerste plaat ooit die me echt naar een compleet ander universum bracht. Als jonge puber heb ik hier nachtenlang in eindeloze loop naar geluisterd op mijn walkman. Ik was compleet geobsedeerd door al die vreemde geluiden in die simpele prachtige popliedjes en door de magische combinatie van de hyper-emotionele oerschreeuw van Stef Kamil Carlens en daar die rauwe, zachte stem van Tom Barman bij. Nog steeds instant kippenvel elke keer als ik dit absoluut meesterwerk opzet.
FENCE – The Return Of Geronimo
Mijn eerste kennismaking met absurde, licht komische popmuziek. Hun vreemde teksten vielen me als puber meteen op toen ik hun toenmalige hitje Sportlife op Stubru hoorde. Meteen naar de bibliotheek van Ninove gekoerst om daar hun cd te gaan huren en ik was compleet verkocht. 15 perfecte surrealistische popliedjes met prachtige Beach Boys-achtige harmonieën. Dit is ook de plaat waarmee ik heb leren gitaar spelen. Ik kon elk nummer van de eerste tot de laatste seconde naspelen. Toen ik ze voor het eerst zag optreden ben ik (vrij dronken) bij hun op het podium gesprongen om een nummer mee te spelen, dat was mijn allereerste keer ooit op een podium. Waarvoor eeuwig dank Fence. Voor mijn muzikale vorming sowieso de allerbelangrijkste Belgische band in mijn leven.
GORKI – Gorky
De combinatie van de melancholische stem van Luc De Vos en zijn absurd poëtische teksten was onweerstaanbaar. Een plaat die me héél hard geraakt heeft en dat nog steeds doet.
MILLIONAIRE – Outside The Simian Flock
Toen zonder enige twijfel de coolste band van België. Tim Vanhamel was een soort mysterieus mythisch wezen dat vanop zijn rock-’n-roll Olympus neerkeek op ons, simpele stervelingen. Wij konden enkel aanbidden en dankbaar zijn voor zijn prachtige muziek.
SCHOOL IS COOL – ENTROPOLOGY
In de periode waarin bands als Arcade Fire (terecht) hyperpopulair waren, was er één band in België die niet moest onderdoen voor hun songs én voor hun bombastische sound en dat was School Is Cool. Entropology is nog steeds een absolute Belpop-classic. Extreem clevere filosofische teksten in pareltjes van popnummers volgepropt met de meest prachtige en -zeker toen- extreem originele arrangementen.
![[Entropology]](https://i.ytimg.com/vi/BVvqAyAxpRI/hqdefault.jpg)