Sinds O Hi Mark (die met die gele hoes!) op sentimental verscheen durven we het luidop zeggen: El Yunque is één van de strafste bands van dit land, al was het maar omdat je er geen stijl op kunt plakken. “Speciaal” zoals men aan de toog zegt, maar oh zo intrigerend. We vuurden onze tien vragen af op zanger-gitarist Giel Cromphout, die wanneer hij in zijn eentje op zijn kamer zit wel eens durft te transformeren in Novgrod. Experimentele bedroompop waar je een krop van in de keel krijgt, iets dat tussen Elliot Smith en Daniel Johnston te situeren is en eveneens op sentimental verkrijgbaar is. Genoeg gepalaverd, de tien vragen…
Wat betekent muziek voor je en kan je een leven inbeelden zonder muziek?
Op dit moment is muziek maken voor mij een regelrechte verslaving. Maar dan één waar ik enkel voldoening uit haal. Ik ga niet te romantisch doen: ik kan me een leven zonder muziek inbeelden. Maar het zou wel enorm saai zijn. En ik zou waarschijnlijk meer sporten of zo, bah.
Wat is de eerste plaat die je in je leven kocht, en weet je nog hoe dat kwam?
Ik herinner me dat ik als 12-jarige in de Colruyt voor het rek met de cd’s aan het twijfelen was tussen X&Y van Coldplay en Curtain Call van Eminem. Ik heb toen gekozen voor Eminem. Lijkt me nog altijd een prima keuze.
Welke artiest of band heeft jou op het podium meest geïmponeerd?Waarschijnlijk omdat het nog niet zo lang geleden is, maar dan kies ik voor BCUC, deze zomer op Couleur Café. Een van de krachtigste optredens die ik mij kan herinneren.
Wie heb je ooit als kind voor de spiegel staan imiteren?
Iedereen van AC/DC. En dan vooral Angus Young en Bon Scott.
Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
Die van A Promise van Xiu Xiu zou ik wel iconisch durven noemen. De plaat zelf ook.
Met welk nummer kunnen we je doen wenen?
Bobby van Alex G. Of Emptiness, pt.2 van Mount Eerie. Als dat niet lukt: DNA van Earl Sweatshirt.
Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat, en welke de meest overgewaardeerde?
Ondergewaardeerd: Momenteel zou ik kiezen voor Hiding Places van Billy Woods & Kenny Segal. Van de strafste hiphop die ik de laatste tijd heb gehoord. Overgewaardeerd: geen idee. TOOL is zo’n band waarvan ik nooit de hype heb gesnapt. Maar ik heb nog nooit een plaat van hen kunnen uitluisteren, dus recht van spreken heb ik absoluut niet!
Als je moet optreden, wat doe je de vijf minuten daarvoor?
De rest van de band een dikke zoen geven, iedereen succes wensen.
Noem eens het meest gênante moment uit je artiestenleven!
Goh, schiet me niet meteen een moment te binnen. Dat zal betekenen dat het één langgerekt gênant moment is.
