Galine is artist in residence van Wilde Westen in Kortrijk. Eerder dit jaar stelde ze op Record Store Day haar debuut ep Glo voor met dromerige, fraaie indiepop. Verwacht je aan krachtige, veelzijdige rijke composities versus minimalistische pareltjes die op hun beurt afgewisseld worden met bombastische synthriffs, zware baslijnen en dramatische vioolgeluiden. Neen, saai wordt het bij deze veelbelovende jongedame nooit. Op 5 oktober kan je haar live aan het werk zien tijdens de voorrondes van Sound Track in De Kreun, Kortrijk.
Waar komt de naam Galine vandaan en stel je maar eens voor!
Galine is mijn voornaam en aangezien die weinig voorkomt, heeft het mij veel tijd bespaard om een artiestennaam te zoeken. Ik sta niet alleen op een podium, ik speel met Esther Coorevits, Wouter Vandersyppe, Sven Sabbe en ook onze geluidsman Stefaan is een deel van het Galine-team geworden.
Hoe moeten we je muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Ik speel al muziek van zolang ik mij kan herinneren, maar met deze formatie speel ik nu een jaar. Ik speelde vroeger alleen, zo’n singer-songwriterconcept, maar toen ik de eerste ep Fabulae begon te maken en mijn liefde voor synths en elektronische drumsounds integreerde in mijn muziek, wist ik dat ik een band ging nodig hebben om het live waar te maken.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen je passie is?
Muziek is voor mij altijd zeer logisch geweest, iedereen in het gezin bij ons speelt iets, bij mijn ouders enkel als hobby maar mijn zus is professioneel operazangeres, mijn oma was pianiste, mijn neef is net gestart met een studie muziekproductie. Ik vind passie zo’n beladen woord dat enkel in extremen functioneert, terwijl muziek voor mij meer een constante en een zekerheid is. Ik zal het zo zeggen: ik heb mij geen vragen gesteld toen mijn moeder mij in de muziekschool dropte en doe dat tot op heden ook niet.
Wat maakt volgens jou de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Als ik het vergelijk met de Nederlandse, denk ik dat er bij ons veel meer indie en alternative op de radio gedraaid wordt. Dat kan positief zijn, aangezien deze genres ietsje meer mainstream worden, maar daardoor verliest het woord alternative wel aan betekenis.
Wie zijn voor jou inspiratiebronnen en hoe zou je muziek het best omschreven moeten worden?
Dat is een vraag die mij het afgelopen jaar veel is gesteld en waar ik nog steeds moeite mee heb om deze te beantwoorden, omdat ik zoveel luister en heel veel namen altijd vergeet te vermelden. Voor mijn muziek put ik denk ik het meest inspiratie uit Lapsley, Sylvan Esso, Jessie Ware en Banks.
Ik luister ook veel naar synthpop zoals College, Electric Youth etc. Maar ook heb ik heel veel klassieke singer-songwriters in mijn platenspeler zoals Carole King en Joni Mitchell. Daarnaast ben ik echt een sucker for vrouwelijke meerstemmigheid en r&b hits en luister ik nog altijd heel veel naar Destiny’s Child en TLC. Maar als je dan naar mijn favoriete plaat ooit polst, zeg ik altijd Rumours van Fleetwood Mac, dus muzikaal ben ik all over the place. Mijn muziek beschrijf ik vaak als melancholische indiepop, maar ik heb het gevoel dat dat moeilijk doen is en ik eigenlijk gewoon popmuziek maak.
Met welke band of artiest worden je vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
Ik word vaak vergeleken met Adele, omdat ik of mijn stem er zou op lijken en hoewel ik haar geweldig vind, ben ik de vergelijking wel een beetje beu. Gelukkig kwam iemand laatst na een show zeggen dat het haar deed denken aan Banks en toen was ik wel heel blij.
Voor welke band wil je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Ik zou het heel cool vinden als ik het voor Jessie Ware of Maggie Rogers zou mogen doen. Maar de reünietoer van de Spice Girls mag ook altijd bellen. En dan doe ik mijn Ginger Spice- pakje aan, heb ik nog liggen.
Wat maakt jou anders dan andere bands/artiesten?
We staan wel met vier op een podium maar mijn muziek blijft heel ‘leeg’ waardoor mijn stem de hoofdrolspeelster is. Of dat ons dat anders maakt dan andere, geen idee, maar het blijft wel een uitdaging en een kunst voor en van mijn band om dit te doen. Props aan de band, dus.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Op 12 oktober speel ik in een double bill in de Handelsbeurs. Ik heb dit jaar al in de AB, de Kreun en de Vooruit mogen spelen, maar als inwoner van Gent is de Handelsbeurs wel een beetje de droom. Ik ben ook bezig aan demo’s voor de volgende ep, dus dat wordt muzikaal de volgende grote stap.
Welk album kan je ‘on repeat’ beluisteren?
The Miseducation Of Lauryn Hill blijf ik ongeëvenaard vinden. Ik vergeet het soms een tijdje en dan beluister ik het opnieuw, en het is nog nooit een slecht idee gebleken. Idem voor Alicia Keys’ Songs In A-Minor.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ik vermeldde het daarnet al, maar Rumours van Fleetwood Mac geraak ik, denk ik, nooit beu. Tekstgewijs en muzikaal echt een soort triomf van de jaren 70, met de pijnlijke breuken in de groep aan de basis. Ik ben hele grote fan van Stevie Nicks en schuim het internet af naar live of stripped down versies van de nummers. Ook haar eigen werk, naast Fleetwood Mac, vind ik heel sterk. Deze versie van Wild Heart, terwijl Stevie in de make-up zit, is fenomenaal.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Aan muziek vind ik echt alles mooi. Ik roep soms van “MUSIC IS THE BEST THING EVER” en ik meen dat ook. Muziek live brengen vind ik ook fijn, het onderweg zijn met de band, soundchecks doen met Stefaan, beetje onnozel doen in de backstage en erna drankjes drinken. Voor een show blijf ik jammer genoeg altijd zeer gestresseerd en nerveus, dus dat is misschien voor de band minder mooi, alhoewel ze er al mee kunnen lachen.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Ik zit niet zo graag in liften dus het zou alleszins geen 8 uur duren bij mij. Als er dan toch iemand bij moet, is dat voor die persoon in de lift ook niet zo gezellig aangezien ik een paniekerige stresskip aka Monica Geller ben en ik mijn aanwezigheid op dat moment niemand toewenst.
Meer informatie over Sound Track vind je hier.