Hoe zou het toch komen dat de gemiddelde Vlaming nauwelijks iets weet over wat er zich in de Waalse muziekscène afspeelt? Breek er maar verder je hoofd niet over, dankzij een geniale band (Cocaine Piss) weet voortaan iedereen dat Luik een stad is voor muzikale fijnproevers.
Daar hoort ook It It Anita bij. De band werd vier jaar geleden opgericht, en met Agaaiin (wat houden we toch van die Luikse humor!) trokken Mike Goffard, Damien Aresta, Mika Verbeeck en Bryan Hayart over de oceaan om in New York in de Water Music Studios de plaat met John Agnello op te nemen die eerder al met noisegoden als Sonic Youth, Kurt Vile en Dinosaur jr.werkte. Volgens Mike was dat niet meer dan een logische stap, de vorige ep was ook al met Agnello opgenomen en onmiddellijk voelde de band de klik.
Het debuut van de Luikenaars die al een splitsingle met Hypochristmutreefuzz (ooit zul je het wel kunnen uitspreken) uit had is een geluidsbom van diverse stijlen (van pure noise tot experimentele krautrock). Niet onder één noemer te brengen, en toch is over alles goed nagedacht, een plaat die je blijft draaien tot je er wanhopig aan verslaafd wordt.
Niets opsparen tot het einde, meteen alle teugels los, en een knaller als opener. De ontspoorde gitaren op 25 (From Floor To Ceiling) drijven je onmiddellijk naar een noisesfeertje. Een beklemmende zang met vervormde vocalen, schreeuwerig, bijna demonisch. Hoor je Shellac of The Jesus Lizard? Ja, dat hoor je, maar nog meer It It Anita. Of de muzikale gevolgen als je heel je leven lang naar Amerikaanse noiseplaten hebt geluisterd en op je kamer een poster van Kim Gordon prijkt (ten minste dat denken we toch, en als dat niet zo is, dan zou het kunnen).
Na de geluidsexplosie volgt een intiemer moment met Ginger (Ode To Decade) waarin we wat postrockinvloeden horen. We zegden het al, It It Anita speelt geen stijl, maar stijlen!
III is een ingenieuze instrumentaal dat kan wedijveren met het meest freakerige dat Kevin Shields ooit deed. Ook Parsnip is een tikkeltje experimenteel, zonder dat het ook maar moeilijk wordt.
Het mag ook zelfs wat garagerock zijn. Op Jean-Marc (Jean-Marie), over krankzinnige titels gesproken, krijg je gewoon zin om je oude platen van The Nomads te spelen.
God weet wat de bedoeling is van VI. Is het een kosmonaut die net iets te veel genotsmiddelen heeft benut? De song duurt amper 140 seconden, maar beklijft. Turmp (Supernova) begint met een perfecte samenzang, en als er één popmoment op Agaaiin staat is het dit wel.
Afsluiter 6-4-2 (New Beet) klinkt zoals deze fantastische plaat begon: pure noise.
Na, The Dancer van Cocaine Piss een tweede plaat uit Luik die in het lijstje van de beste tien uit 2016 zal belanden? Het zou verdomd best kunnen! 4000 rules!
ENGLISH VERSION
Due to a brilliant band named Cocaine Piss, everyone knows by now that Liège is a city which is full of musical gems. It It Anita is also a part of this scene. The band that formed four years ago, went to New York to record their debut Agaaiin (we love that Liege humor so much!) in the Water Music Studios with John Agnello who previously worked with noise gods like Sonic Youth, Kurt Vile and Dinosaur jr. For Mike Goffard, Damien Aresta, Mika Verbeeck and Bryan Hayart a logical step, as the last EP was produced by him as well, and the band knew there was a click.
The debut of this band who already released a split single with Hypochristmutreefuzz (one day you can pronounce it) is a noise bomb that is made of various styles (from pure noise to experimental krautrock), an album you keep on spinning until you become addicted.
Not waiting until the end, but a blast as an opener. The derailed guitars on 25 (From Floor To Ceiling) immediately guide you to a noise atmosphere. A haunting song with distorted vocals, loud, almost demonic. Do you hear Shellac and The Jesus Lizard in it? Yes, you can, but even more you hear It It Anita. Or the musical consequences if you’ve listened your whole life to American noise records and have a poster of Kim Gordon in your room (at least we think so, and if not, it could have been like that).
After the sound explosion, a more intimate Ginger (Ode To Decade) follows in which we hear some post-rock influences. We said it, It It Anita plays no style, but styles! III is an ingenious instrumental that can compete with the most freaky stuff Kevin Shields ever did. Parsnip is also a tad experimental, without being too difficult.
It even can be garage rock. During Jean-Marc (Jean-Marie), speaking of crazy tracks, you’ll just want to play your old records by The Nomads.
God knows what ois the idea behind VI. Is it a cosmonaut who used just too many stimulants? The song only lasts 140 seconds, but impresses. Turmp (Supernova)starts with some perfect harmonies, and if there is one pop moment on Agaaiin, then this the one.
Closing song 6-4-2 (New Beet) just sounds like this fantastic album started: as pure noise.
Is it possible that after The Dancer by Cocaine Piss a second album by a Liège-based band ends up in the list of the ten best of 2016? It could be! 4000 rules!
