In maart verschijnt Somewhere The Trains Are On Time van het Brusselse Van Den Bear. De eerste single daaruit liet alvast het beste vermoeden, Ine had een babbel met bezieler Antoine.
Hallo! Eerst en vooral, voor zij die Van den Bear niet kennen, wie zijn jullie en wat doen jullie?
Wij zijn een kwartet uit Brussel en we beschrijven wat we doen als darkpop, alternative postrock! We speelden alle vier al in meerdere bands en hebben verschillende muzikale achtergronden. Onze bassist Alejandro is een dj, onze drummer Arthur is een klassieke muzikant (hij speelt percussie in het Nationaal Orkest), onze gitarist Vinch speelt vaak in jazz-ensembles, en ik (Antoine) kom van de garagerock. De verschillende genres komen samen in het eclectische Van Den Bear. Die verschillende sferen zitten op een zekere manier in de teksten verwerkt. Vaak gaat het over seizoenen, veranderingen in het weer en in gemoedstoestand. De band moet niet altijd te au serieux genomen worden. Hoewel de sfeer soms hevig kan zijn (in I Don’t Know How To Kill bijvoorbeeld) zit er vaak humor in de teksten (“A movie with an upsetting scene made you turn into a jelly bean” in Old; “If your friends want to sit by your side, I can take my pie to go” in Copenhague)
Waar staat de naam ‘Van Den Bear’ dan voor?
Van Den Bear begon als mijn soloproject, maar ik wilde niet gewoon mijn achternaam (van den Berg) gebruiken, het idee dat ik soms een beer ben (in mijn grot – ik ben de kern omdat ik de nummers schrijf), daarvan kwam dat idee van “bear” maar het moest eerst en vooral ook een echte bandnaam zijn want ik wilde er absoluut anderen bij betrekken. Onze drummer is mijn neef, Van den Bear is dus ondertussen al een familie affaire!
Je vermeldt zelf al dat jullie muziek een heel eclectische sfeer heeft. Worden de nummers dan soms samen gemaakt of schrijf jij steeds de partij van elk instrument?
Ik schrijf de partij van elk instrument voor de demo maar alles staat open wat betreft de interpretatie; behalve de specifieke melodie die echt de basis van het nummer vormt en waar we zelden aankomen, drukt elke muzikant zijn stempel op de songs.
Jullie eerste plaat is opgenomen tussen IJsland en Brussel, heeft de omgeving voor deze plaat ook invloed gehad?
De omgeving, het landschap zelfs, heeft altijd een grote impact op het schrijven. Old van de nieuwe plaat was ik toen, in IJsland, al beginnen schrijven. Copenhague is in Kopenhagen geschreven. Ik wilde de koude van de stad in de winter, mijn wandelingen door de straatjes, overbrengen in de muziek terwijl Crop Circle net opgebouwd is rond de sfeer van een koude winterdag die je binnenshuis doorbrengt in een warm appartementje.
Halen jullie dan ook inspiratie/invloeden uit andere muziek/bands?
Muzikaal, voor de sfeer en klank, zijn TV on The Radio, Archive en Radiohead belangrijke invloeden. Ook King Krule voor de klankkleur en textuur. Voor de lyrics ben ik beïnvloed door Matt Berninger van The National (poëtische teksten met een zekere droefheid en een tikkeltje humor – daar streef ik ook naar); ik kijk ook op naar songwriters van Belgische bodem zoals Tom Barman en Maarten Devoldere.
En als jullie eens samen met een andere groep op het podium zouden kunnen staan, wie zou dat zijn?
Op dezelfde affiche? The National, Radiohead, King Krule, The Strokes, Big Thief, … Als voorprogramma zouden we zeer graag openen voor Warhaus, Girls in Hawaï of Millionaire.
Wat is de eerste plaat die je ooit kocht?
Mijn vader heeft een gigantische platencollectie (van hiphop tot hardrock) dus het heeft even geduurd voor ik zelf een plaat heb gekocht. Mijn eerste persoonlijke aankoop was waarschijnlijk United van Phoenix, nog steeds één van mijn favoriete albums.
En welke staan er dan nog op je verlanglijst?
Ik zit ongeduldig te wachten op de nieuwe plaat van King Krule en die van The Streets!
Om af te sluiten: welke Belgische band moeten we volgens jullie ook zeker ontdekken?
High Hi maakt geweldige muziek. Kings of Edelgran en NÓI uit Brussel mogen jullie ook zeker in de gaten houden!
De plaat Somewhere The Trains Are On Time komt op 25 maart uit in eigen beheer en digitaal via Freaksville! Een eerste nummer (+videoclip werd al gereleaset)