Oscar Smit schrijft recensies voor Oor, deed dat vroeger voor Gonzo Circus en het legendarische Vinyl, heeft een encyclopedisch geheugen als het over muziek gaat, heeft een radioprogramma op het internet waar hij alternatieve deuntjes draait, is een onverzadigbare verzamelaar van muziek op fysieke dragers met een uitermate grote voorliefde voor kerstmuziek, schrijft boekjes over de vroege punkjaren waar Paradiso (De Paradiso Punkjaren) in zijn hometown Amsterdam centraal staat en brengt heel nu en dan eens een plaat uit.
Meestal zijn de releases die hij samenstelt gerelateerd aan zijn voorliefde voor kerstmuziek, zie de 10inch The Sound Of A Dutch Xmas Party, deel 6 in de reeks Oscar’s Xmas Carols, van eind 2024, waarop onder meer Stippenlift en Truus De Groot hun ding op mogen doen.
Deze keer kiest hij er echter voor om de volledig herziene versie van deel 1 van De Paradiso Punkjaren van een soundtrack te voorzien. Een lp waarop zomaar eventjes twintig liedjes prijken, waarvan een heel deel nooit eerder het levenslicht zag. Vijf liedjes verschenen eerder op vinyl, maar doken later niet meer op. Een mooi staalkaartje dus vol verrassende deuntjes van vroege punkbandjes, waarvan er slechts twee niet in Paradiso hebben gespeeld.
De muzikale waaier is al net zo breed. Pretpunk, anarcho-punk, snelle pubrock, een reggaedeuntje zelfs (Bugs met het heerlijke Return Of Giant Bugs). Een feest der herkenning zal het ook voor de meest doorwrochte punker niet zijn, want het gros van deze bandjes en liedjes horen tot het obscure verleden, met uitzonderingen als Eton Crop, Rondos, Jesus And The Gospelfuckers, Tedje & De Flikkers en The Flyin’ Spiderz, al zullen de meeste van deze bands ook niet meteen tot ieders verbeelding spreken.
Veel nummers zijn net iets beter dan demokwaliteit, maar dat verhindert de pret niet. Zijn alle liedjes even kwaliteitsvol? Zeker niet. Historisch zijn ze wel en het gros overstijgt de middelmaat wat dit tot een uitermate leuke verzamelaar maakt. Een paar Nederlandstalige nummers maken deze compilatie vol curiosa helemaal af, met het heerlijke Paranoia van Paul Tornado als kers op de taart. Het was van die tijd, net als van deze tijd.