Soms horen we dat Aidan Baker zich steeds blijft herhalen. Hij heeft dan ook veel projecten lopen, al dan niet solo, dus het lijkt ons meer dan logisch dat er al eens een mindere release tussen zit of eentje die wel heel erg doet denken aan een andere.
Een van zijn meest consistente projecten is Nadja, begonnen als soloproject maar geëvolueerd naar een duo waarbij Leah Buckareff (bas, zang) het andere lid vormt.
Voor Cut koos Baker, die tegenwoordig in Berlijn woont maar eigenlijk afkomstig is uit Toronto, Canada, enkele gasten om het duo te versterken. Andy Aquarius (harp), Kartini Suharto-Martin (hoorn) en de stemmen van Tristen Bakker, Oskar Bakker-Blair en Lane Shi Otayonii geven extra cachet aan de vier lang uitgesponnen nummers.
Baker heeft zo al de gewoonte om traag op te bouwen naar een climax, zij het dat hij meer droney ambient brengt of eerder de richting van drone-metal op gaat. Dat is op Cut zowaar nog meer dan anders het geval maar mede door de interrupties van de gastmuzikanten is het album veel gelaagder en diverser dan veel van ’s mans output.
Elk van de vier nummers heeft een tijdduur die het kwartier benadert of overschrijdt, zodat er heel wat ruimte is om de ideeën die Baker voor Cut had uit te werken. Zodoende is deze dubbelaar (op vinyl dan) een monumentaal stuk meditatief aandoende muziek geworden die de veelzijdigheid van Nadja extra in de verf zet. Het is niet alleen maar drones, ambient of metal, het is een zeer geslaagde combinatie van de muzikale stokpaardjes van Baker en deze is meteen een album dat tot onze favorieten behoort van zijn inmiddels zeer indrukwekkende oeuvre.
