Nacht is een nieuw project van Franck Vigroux, een veelzijdig gitarist, multi-instrumentalist, componist en geluidskunstenaar die onder meer samen werkte met mensen als Elliot Sharp, Mika Vainio en Matthew Bourne. Sinds het begin van deze eeuw is hij behoorlijk actief en ook solo heeft hij inmiddels een heel oeuvre bij elkaar gespeeld.
Deze keer gaat hij in zee met dichter en zanger Loïc Varanguien de Villepin die erom bekend staat intense spoken word performances te doen waarbij de teksten die worden gedeclameerd, gereciteerd, geroepen of getierd van existentiële aard zijn. Hij is trouwens net zo goed actief in de filmwereld, met een rol in de kortfilm Maximum Moderne en de tv-film Meurtres à Albi, werkt in het theater, doet aan het Japanse Buto en is bovenal een ferme contratenor.
Het minste wat we van deze samenwerking dan ook kunnen zeggen is dat het een heel intense plaat is geworden. Twee nummers die elk een kant van een vinyl vullen waarbij noise, elektronica en het woord met elkaar in de clinch gaan.
Waar Vigroux het graag abstract en minimaal houdt, kiest hij bij deze samenwerking voor een andere invalshoek. Hij bouwt een klankmuur op die tegelijk ritualistisch en cinematisch aan doet, een sfeer en een insteek waar de uithalen van Varanguien de Villepin een constante vormen. Fluisteren, schreeuwen, declameren, een gefragmenteerde monoloog als een cut-up afstekend verrast hij ons elke keer als zijn stem tevoorschijn komt binnen de klankenwereld die Vigroux minutieus in elkaar heeft gezet.
Industrial aandoende drones geven de sfeer van verval een extra drive, al is de muziek humaner dan wat Vigroux meestal doet. De menselijke stem, in al zijn variëteiten, vormt de perfecte uitdaging om hem uit zijn comfort zone, zijn gewoontes, te halen en zijn muziek een andere richting op te sturen.
Het resultaat is een indringende plaat die bol staat van het ongewone, waar lawaai, poëzie en muziek met elkaar zijn verweven tot een tot de verbeelding sprekende geluidstrip.
