Dromerige postrock is wat Kwoon, uit de lichtstad Parijs, normaal gesproken op zijn albums pleegt te zetten. Eerder dit jaar deden ze dat bijvoorbeeld op het soundtrackachtige Odyssey. Met de feestdagen in zicht besloot de band om het deze keer even net wat anders aan te pakken.
Waar ze sinds hun beginjaren al snel werden vergeleken met iconen als Explosions In The Sky en Godspeed You! Black Emperor is hun werkethiek een stuk gezapiger. En dat gezapige, dat is uitermate duidelijk op Unplugged From The Moon.
Hier en daar een plaat, niet te frequent en een lading losse nummers. Een niet zo omvangrijke discografie voor een band die net geen twintig jaar actief is. Tijd voor een soort ‘best of’ maar dan even anders. Unplugged dus, waarbij de liedjes centraal staan. Akoestisch met de nadruk op gitaar en stem om alles zo goed mogelijk over te brengen. Als lichtjes onder de kerstboom bijna.
Lieflijk, braaf, richting folk zeg maar waarbij Sandy Lavallart alle teugels strak in de hand houdt. Het is zijn stem die domineert, zijn teksten, zijn richting. Het is een intieme verzameling die de tien nummers, geplukt uit het oeuvre van Kwoon met de nadruk op singles en zelfs een nieuw liedje (Chesslove), in een compleet andere setting laat horen. Een andere inkleuring, een andere setting, een andere sfeer. Eentje voor de late uurtjes bij kaarslicht of bij een fikkende kerstboom. Een mens moet er voor in de stemming zijn, want anders gaat het allemaal nogal snel op de zenuwen werken wegens te veel zeuren en zagen.
