Danielle Lemaire is een veelzijdige kunstenares wiens werk wat uitleg behoeft. We citeren haar: “Ik heb een interdisciplinaire/interplanetaire praktijk gebaseerd op tekenen en onderzoek. Mijn tekeningen genereren energie en bewustzijn in een wereld van verval. Ze bieden ruimte voor contemplatie, melancholie, spiritueel comfort en confrontatie.” Een hele boterham die wel goed weergeeft wat de bedoeling van haar werk is. Multimediaal ook, want het grafische wordt gecombineerd met andere kunstvormen, waaronder zo nu en dan een cassette met muziek.
De tot vijftig stuks gelimiteerde cassette Het Meisje En De Krokodil oogt dan ook als een waar kunstwerkje, gestoken in een fluwelen zakje, een prachtig hoesje, een uitgelezen groene kleur voor de cassette zelf en dan zijn de wonderbaarlijke klanken die we te horen zullen krijgen, nog niet eens begonnen.
Drones, experimenten met haar stem, bevreemdende verhalen en klanken die haar verbondenheid met de natuur in de verf zetten en uiteraard de krokodil, die ze beschouwd als een symbool van kracht en gevaar en regelmatig opduikend in haar tekeningen.
Sommige invloeden zijn misschien terug te voeren naar haar afkomst. Haar vader is van Indonesische afkomst, wat zeker van invloed is op haar multimediale werk. In de vertelde stukjes gebruikt ze de cut-up techniek en geeft ze commentaar op haar eigen werk terwijl op andere ogenblikken de synth die ze bespeelt, die in WORM staat uitgesteld en waar ze mocht op experimenteren, de bovenhand krijgt. Zo vermengt ze lieflijke geluiden met intense en krachtige sferen, en dat is nu net wat ze wil bereiken.
Eenvoudig en voor de hand liggend zijn de klanken op deze cassette niet. Ze zijn echter wel wonderbaarlijk, verrassend en verrijkend en net dat is wat wij zoeken in experimentele muziek.
