Op 4 en 5 oktober wordt de Gentse binnenstad door Waterfront omgetoverd tot een heus showcasefestival waar massa’s nieuw talent de kans krijgen om hun kunnen te tonen aan een groot publiek. Twee van deze raspaardjes zijn Roos Denayer en Trui Amerlinck. Een gesprek met Roos.
Kunnen jullie jezelf eens voorstellen?
Wij zijn Roos Denayer en Trui Amerlinck.
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Ik ben muziek beginnen schrijven samen met een vriendin van de muziekacademie toen ik ongeveer 16 jaar was, we hebben ons toen voor de lol ingeschreven voor een muziekwedstrijd waar we de kans kregen om op een deftig podium onze eerste nummertjes te brengen. Dat was voor mij zo’n top ervaring! Ik heb me toen gerealiseerd dat ik graag in de muziek verder wou. Na mijn middelbaar heb ik dan effectief een muziekopleiding in jazz gevolgd. Eerst een voorbereidend 7e jaar in de kunsthumaniora van Brussel, daarna aan het conservatorium van Gent. Daar zijn de bands UMM en Appamada ontstaan, twee zalige projecten waar ik deel van mag uitmaken. Mijn eigen songwriting werd echter wel voor een lange periode stilgelegd. Alles wat ik schreef vond ik super banaal en saai omdat ik het vergeleek met wat ik op school leerde. De oogkleppen die ik toen ophad werden gelukkig weggewerkt tijdens een Erasmusjaar in Oostenrijk. Nu schrijf en speel ik terug mijn eigen muziek met volle goesting en wil ik de bezetting langzaam maar zeker uitbreiden. Trui is er deze zomer in juli bijgekomen, haar veelzijdige muzikale inbreng en ondersteuning geeft een serieuze meerwaarde aan mijn muziek, ik ben daar zo blij mee! Momenteel zitten er nog heel wat ideeën in mijn hoofd te borrelen, benieuwd hoe die invulling gaan krijgen in de toekomst.
Door het digitaal tijdperk kwamen we nog nooit zo veel in contact met bands als nu, zodanig dat het moeilijk wordt om door het bos de bomen te zien? Hoe kun je opvallen of denk je dat kwaliteit sowieso komt bovendrijven?
Ik denk dat het vooral belangrijk is om niet naast je schoenen te lopen en te doen waar je zelf in gelooft en achterstaat. Dan maak je jezelf alvast gelukkig en zullen andere mensen zich daar ook tot aangetrokken voelen.
Waterfront is een Belgisch showcasefestival. Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek? Heb je bands waarvan we vinden dat we absoluut naar ze moeten uitkijken?
Wat mij vooral boeit in het Belgische muzieklandschap is het eclectische; dat veel artiesten eens goed buiten de lijntjes durven kleuren. In mijn kleine wereld van vrienden en kennissen zit er al zo veel bakken talent, dat is gewoon zot! Om er een paar op te noemen: Catbug, Noa Lee, Brent Buckler, UMM, Noden, Caitlin Talbut, Shht, Yurt, Roselien, Azerty Klavierwerke, SCHNTZL, Sun Gods, Bandler Ching, Moonboat, etc.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Joni Mitchell, Catbug, Nick Drake, Becca Stevens, Bedouine, Sam Amidon, Suzanne Vega, Paul Simon, Hanne Huckelberg, This Is The Kit, Nancy Wilson, Alice Phoebe Lou, Sufjan Stevens, Bon Iver, Maddison Cunningham, Marianna Secca, enz. Mijn muziek is het resultaat van heel veel te luisteren naar inspirerende artiesten, urenlang dingen uitproberen op mijn gitaar en natuurlijk ook die jazzopleiding.
Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Voorprogramma’s zijn op dit moment echt de ideale optredens voor ons, dus laat maar komen!
Wat maakt jullie anders dan andere bands denk je?
Dat wij de enige band zijn die uit Roos Denayer en Trui Amerlinck bestaat?
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Een debuutalbum opnemen!
Welk album kunnen jullie op repeat beluisteren?
Universe van Catbug.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Graceland van Paul Simon. Dat is een dikke mijlpaal in de geschiedenis van de popmuziek voor vele redenen! Het heeft heel wat achtergrond door het toenmalige apartheidsbeleid in Zuid-Afrika. Daarnaast is het ook gewoon zalige muziek waar je onmogelijk niet gelukkig van wordt.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Brent Buckler, dat is een van mijn beste vrienden waar ik mij altijd en overal mee kan amuseren. We hebben dezelfde humor, we eten graag dezelfde dingen en we luisteren naar dezelfde muziek, dan geraak je nooit uitgepraat.
Wat ga je precies doen op Waterfront?
Muziek maken, lekker eten, mensen ontmoeten en hopelijk wat dansen.