Een melancholisch folknummer, subtiele soundscapes, headbangers met een teer zieltje, een zwoele zomertrack met een downbeat en een boeiende catchy track die ook dansbaar is. Deze week allemaal te ontdekken in onze Luminous Belge op woensdag. De mensen die hiervoor zorgen zijn Gos Rosling, Kingsblu, Quails, Wim & Toma Beats en Stucker!
Luca van Cruchten is een 26-jarige singer-songwriter uit Hasselt die zijn liedjes uitbrengt onder de naam Gos Rosling. Hij schrijft nummers die recht uit het hart komen. Zijn teksten zijn geïnspireerd door poëzie en daarmee brengt hij melancholische songs. Na passages op Genk On Stage en Suikerrock is hij nu klaar om zijn debuutsingle los te laten op de mensheid.
Birdie is een melancholisch folknummer dat gaat over het “push & pull” fenomeen binnen relaties. Als iemand veel heeft meegemaakt duwt die persoon zijn/haar/hun partner makkelijker weg, zodat hij/zij/hen niet gekwetst hoeft te worden. Het nummer heeft dan ook meer inhoud dan een doorsnee “cheesy love letter” met als moraal dat alles goed komt. Het gaat ook over het gevoel van thuis te zijn, weten dat alles ok is en het besef dat geluk voor iedereen is.
Gos Rosling heeft met deze single alvast een mooi visitekaartje afgegeven. Hij begeleidt zichzelf hier op akoestische gitaar en in het refrein komt een viool het geheel wat meer kracht geven. Na een paar minuten krijgen we een break en volgt een prachtige ingetogen outro. Rosling heeft een warme stem die perfect past op dit akoestisch pareltje zodat we een heel knap intens geheel krijgen.
Simple Song is ondertussen al de elfde single van Kingsblu en gaat over een periode waarin Verhavert veel last had van stress en angsten. Het nummer is een soort geruststelling aan zichzelf. Er gebeurt niet veel in deze track. Raf speelt wat met effecten op zijn stem en enkele subtiele soundscapes. Meer heeft hij dan ook niet nodig om een erg straffe song neer te zetten.
Het is een erg mooie, ontroerende track waar je de emoties van Verhavert duidelijk in voelt. Misschien wel één van de strafste nummers die we van Kingsblu ooit al gehoord hebben. Van ons mag hij nog meer deze richting uit gaan.
Een bariton gitaar en een drumkit, meer heeft het Gents/Tieltse duo Quails niet nodig om als een bulldozer alles met de grond gelijk te maken. Dat deden ze in 2016 al op hun debuut Mechanical Principles en nu zijn ze terug met het straffe Interact.
Strakke metal riffs van Jaan Claeys, waarop Stephan Spriet z’n al even strak overdonderend drumwerk botviert in uitgekiende mathematische structuren. Maar het is niet al spierballengerol wat de klok slaat. De riffs herbergen vaak melancholische boventonen en ook dynamisch worden we op variatie en inventiviteit getrakteerd. Voor headbangers met een teer zieltje dus, die zowel Fantômas als Mogwai, Wipers en Victims Family in de platenkast hebben staan. Bovendien ontpopt Arjan Bogaert zich als het derde groepslid door de uitermate puike opnames, productie en mastering vol finesse.
Vorig jaar brachten Toma Beats en de Leuvense rapper Wim (PhilliBustas) hun gemeenschappelijke ep Luistervuur uit. Beide heren kwamen elkaar nog maar twee keer ‘in real life’ tegen maar blijkbaar voelen ze elkaar heel goed aan. Zo goed zelfs dat het duo een jaar later opnieuw acht nieuwe tracks bij elkaar geschreven heeft. Toma blaast oude jazz- en soulplaten nieuw leven in door er kabbelende hiphopbeats overheen te gieten, dat inspireert Wim telkens weer om er een track van te maken. Wim schaaft aan zijn flows tot enkel nog de keiharde essentie overblijft. Het resultaat klinkt altijd oprecht.
Op 23 september verschijnt de ep Luistervuur II waar Keep It Moving de eerste single uit is. Het nummer gaat erover dat we worden geleefd en dat alles altijd weer zo snel mogelijk moet. We lopen blind achter elkaar aan in deze slopende ratrace. Stilaan stapelen de burn-outs zich op tot een onoverzichtelijke, hoge berg ellende. Maar wie muziek heeft, die heeft geluk… een psycholoog kost meer.
Keep It Moving is een donkere, zwoele track met een downbeat en warme blazers die het nummer meer kleur geven. Wim rapt zoals altijd gedreven, hij moet echt zijn ei kwijt en dat werkt erg aanstekelijk. Het duo zet weer een vurige combinatie neer die meer dan de moeite is.
Onder het motto “Brothers by blood, brothers by heart. Society can’t tear our bond apart”, maakt Stucker indierock waarvoor ze inspiratie zijn gaan halen bij Artic Monkeys, Queens Of The Stone Age, Viper, The Strokes en Interpol. In maart verscheen de eerste single Exhale van deze Leuvense band. Daarin hoorden we vooral een sterk eigen geluid met een gedreven postpunktintje en dat deze kerels een ijzersterke songs kunnen afleveren.
Single nummer drie ondertussen, Passing Me By, is weer een straf nummer. Deze keer laat Stucker horen dat ze melodieuze composities kunnen schrijven met boeiende arrangementen. Hier horen we niet echt postpunk, maar het is wel een boeiende catchy track die heel dansbaar is.
De twintigers van Stucker hebben alvast genoeg talent om het ver te schoppen. Met deze singles hebben ze alvast een mooi visitekaartje op zak, dat wel eens veel deuren zou kunnen openen.
Veel luistergenot!