Ze komen uit Chicago en ze klinken als Chicago, de groep. Dat is op zich een verdienste, ware het niet dat Chicago, de groep, zowat de meest vervelende kutband uit de jaren zeventig was. En dat is ook al een verdienste want er waren er nogal wat, toen.
Dit is evenwel nog erger. “Before I reach the skies above, I’ll stretch my hands, forever young”. Hahaha!
Nu: de tekst staat onderaan het clipje. Bescheur je. Maar zorg dat je een veiligheidsriem draagt. En oordopjes. Het is nodig.
Wie schrijft die teksten? Een dyslexische chimpansee? Hierbij alvast onze excuses aan de chimpanseepopulatie overal ter wereld, sorry, we wilden jullie niet beledigen. En de muziek? Wie gaat eten in een afgeprijsd Aziatisch restaurant genaamd Kwab Klab Wong hoort die woorden op volle sterkte terug nadien, op en over de pot hangend. Hierbij onze excuses aan alle Aziatische restaurants hier te lande, maar zoek een betere naam. Dit ging dus over de muziek, voor alle duidelijkheid.
Dit is muzikaal braaksel maar langs de andere kant is niks ook weer niet zo slecht dat je er niet kan om lachen. Alhoewel…
Ze spelen komende Valentijn in de Roma. Als je hem of haar of wie dan ook echt haat, ga dan met hem of haar of wie dan ook zeker kijken. Betaal wel zelf de advocatuur, achteraf. Ons probleem niet. Dit, evenwel, wel.